Φονικό μονοπάτι

L O N E T H E I L S 8 «Ναι. Εδώ είμαι. Δεν ξέρω τι να πω… Δεν καταλαβαίνω γιατί ζήτησε εμένα» έκανε αφηρημένα ψάχνοντας γύρω της για τον Αντρέας. Να τος εκεί. Διέκρινε τα ξανθά μαλλιά του κοντά στο καφέ της γωνίας, αλλά δεν μπορούσε να δει το πρόσωπό του. Έπειτα πίε­ σε τον εαυτό της να επικεντρωθεί στη συνομιλία. «Ήλπιζα» είπε ο Αστακός κάπως θυμωμένος «ότι θα βοηθού­ σες λίγο περισσότερο να καταλάβουμε γιατί επιμένει να του πά­ ρεις εσύ συνέντευξη. Μήπως έγραψες πρόσφατα κάποιο άρθρο για το Ιράν; Ή για ποίηση; Ή για κάτι σχετικό;» έκανε ο Αστακός σε μια προσπάθεια να της εκμαιεύσει κάτι. Η Νόρα κούνησε αρνητικά το κεφάλι, αλλά θυμήθηκε ότι ο Αστακός δεν την έβλεπε. «Όχι. Πραγματικά δεν ξέρω τον λόγο». «Ούτε εγώ και γι’ αυτό ζήτησα από την Έμιλι να διπλοτσεκά­ ρει στο αρχείο. Αν δεν βρει αυτή κάτι, τότε δεν υπάρχει τίποτα» είπε για την παντογνώστρια υπεύθυνη αρχείου του Globalt, βιβλιο­ θηκάριο και αναντικατάστατη κορυφαία ερευνήτρια. «Πράγματι, δεν υπάρχει τίποτα. Σε κάθε περίπτωση, δεν γνω­ ρίζω εγώ κάτι» είπε η Νόρα. «Σαν, πρέπει όμως να έρθεις στη Δανία για να ξεκαθαρίσεις τι πραγματικά συμβαίνει. Τουλάχιστον το οφείλεις σε αυτόν τον άν­ θρωπο. Και σ’ εμένα. Η Πόντε έκανε σαν μα-νια-σμέ-νη! Καταλα­ βαίνεις τι σημαίνει να έχεις ήδη παρουσιάσει την ιστορία στον Βίκτορ σαν ένα μεγάλο ειδικό άρθρο ανθρωπιστικού ενδιαφέρο­ ντος. Κι έπειτα ο Ισμαήλ να αποφασίζει ότι θέλει μόνον εσένα. Δεν ήταν ακριβώς η αρμονικότερη σύσκεψη στην ιστορία του περιοδι­ κού μας, για να το περιγράψω με ήπια λόγια» είπε ο Αστακός. Η Νόρα αναστέναξε. «Τη Δευτέρα τότε, εντάξει;» Ο Αστακός επέμενε. «Όχι όμως αργότερα. Δεν πρέπει να μας ξεφύγει αυτή η ιστορία. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μιλήσει με κανέναν άλλον αν του εγγυηθούμε ότι θα έρθεις» της είπε