Φλεγόμενο αγόρι

P A U L A U S T E R 38 Η Έλεν Ρ. Κρέιν, η μεγάλη κόρη του αδελφού του Κρέιν Γουίλ­ μπουρ, που όταν μεγάλωσε έγινε δημοσιογράφος και είχε γνωρίσει τον θείο της αρκετά καλά κατά την παιδική της ηλικία, ήταν ίσως ο πρώτος άνθρωπος πουμίλησε ποτέ σχετικάμε τα αισθήματα τουΚρέιν για τη μητέρα του. Σε ένα άρθρο με τις αναμνήσεις της από αυτόν που δημοσιεύτηκε το 1934 στο περιοδικό American Mercury έγραφε: «Η μνήμη της μητέρας του ήταν πολύτιμη για εκείνον, δεν είχε τίποτα πιο πολύτιμο, και, παρότι ποτέ δεν αμφισβητούσε τις συνήθειές της όταν βρισκόταν εκτός οικογενειακής εστίας, απορούσε πώς γινόταν μια τόσο καλλιεργημένη γυναίκα, απόφοιτος πανεπιστημίου, ικανή να γράφει τακτικά σε περιοδικά και εφημερίδες, να έχει απορροφηθεί τόσο απόλυτα από τις“κενές, ανώφελες ψαλμωδίες που περνιούνταν για θρησκευτική λατρεία εκείνη την εποχή”». Ακόμα κι αν ο Κρέιν δεν έμαθε τίποτε άλλο από τους γονείς του, το παράδειγμά τους σίγουρα του δίδαξε ότι ο κόσμος ήταν ένα μέρος όπου οι σοβαροί ενήλικες κάθονταν στα γραφεία τους κι έγραφαν, ότι το γράψιμο ήταν μια σημαντική, αν όχι μια θεμελιώδης, ανθρώπινη δραστηριότητα. Όπως το έθετε η ανιψιά του: «Όντας ένας Κρέιν, είχε γεννηθεί με το τυπογραφικό μελάνι να κυλάει στις φλέβες του». Δεν υπάρχει γραπτή μαρτυρία, ούτε μία τυπωμένη λέξη, σχε­ τικά με την αντίδραση του Κρέιν στον θάνατο των γονιών του ή της αδελφής του Άγκνες και του αδελφού του Λούθερ. Από τα υπόλοιπα αδέλφια του δεν είχε παρά έναν αδύναμο δεσμό με τη Μέρι Έλεν (τη «Νέλι»), που ήταν ζωγράφος και είχε γεννηθεί το 1849, και με τον Τζορτζ, υπάλληλο του ταχυδρομείου του Τζέρσι Σίτι, γεννημένο το 1850, ωστόσο οι άλλοι τέσσερις αδελφοί του ήταν όλοι παρόντες στη ζωή του, και οι ιστορίες τους αξίζει να ειπωθούν εδώ, αφού τα τόσο διαφορετικά πεπρωμένα τους καλύ­ πτουν όλο το φάσμα από την αστική ευυποληψία μέχρι την εκκε­ ντρική παραξενιά, από την υλική επιτυχία μέχρι την πικρή απο­ τυχία, από τη νηφάλια ακεραιότητα μέχρι τον αλκοολισμό, από την ψυχική υγεία μέχρι τον εγκλεισμό σε άσυλο φρενοβλαβών. Ο Γουίλμπουρ (γεννημένος το 1859) πέρασε πέντε χρόνια στο