Φίλησα τη Σάρα Γουίλερ

Φ Ι Λ Η Σ Α Τ Η Σ Α Ρ Α Γ Ο Υ Ι Λ Ε Ρ 19 Το δωμάτιο είναι άδειο. Το δωμάτιο της Σάρας είναι φυσικά ένα συμπαθητικό, κανονικό δωμάτιο. Ύποπτα απλό, μάλιστα. Κρεβάτι, συρ- ταριέρα, κομοδίνο, τουαλέτα, βιβλιοθήκη-παύλα-γραφείο, υπόλευκο φωτιστικό που κρέμεται από μια ασημένια αλυ- σίδα. Ένα αποξηραμένο κορσάζ από χορό στο περβάζι και ένα λιπ μπαλμ Burt’s Bees στην πιατέλα-κοχύλι πάνω στη συρταριέρα, μαζί με ένα σπρέι σώματος με άρωμα πασχα- λιάς και μια στοίβα από βιβλία με σελιδοδείκτες για το σχολείο. Οι τοίχοι είναι βαμμένοι σε ένα απλό γαλάζιο παστέλ με κορνιζαρισμένες φωτογραφίες από την οικογέ- νειά της, το αγόρι της και το κοπάδι από τις πανομοιότυ- πες, αχώνευτες φίλες της με τα τέλεια μαλλιά και τα τέλεια, περιποιημένα με Glossier πρόσωπα. Πού να είναι άραγε τώρα η Συμμορία των Glossier; Θα συνέρχονται από το μεθύσι του χορού, σκέφτεται η Κλόι. Πάντως καμία δεν είναι εδώ να ψάχνει για στοιχεία. Αυτό είναι το ζήτημα με τα δημοφιλή παιδιά: Δεν έχουν το είδος του δεσμού που αποκτά κανείς όντας αλλόκοτος και δια- φορετικός σε μια μικρή-προς-μεσαία-πόλη της Αλαμπάμα. Αν δοκίμαζε η Κλόι να εξαφανιστεί έτσι, θα ξεχυνόταν στρατιά ολόκληρη σαιξπηρικών γκέι να ρίξει τις πόρτες ολόκληρου του Φολς Μπιτς. Γιατί δεν είναι εδώ η Σάρα; Η Κλόι σφίγγει τις γροθιές της, μπαίνει μέσα και ξεκι- νάει από το γραφείο. Αφού δεν υπάρχει Σάρα για να την ανακρίνει, ίσως το δωμάτιό της κρύβει κάποιες απαντήσεις. Σκαλίζει τα πράγ-