Φίλησα τη Σάρα Γουίλερ

Φ Ι Λ Η Σ Α Τ Η Σ Α Ρ Α Γ Ο Υ Ι Λ Ε Ρ 27 Κάτω, ο Ρόρι βάζει τη σκάλα στον λεπτό του ώμο και προσπαθεί αδέξια να την περάσει από τον φράχτη. Στην ουσία, όσον αφορά τη σωματική του διάπλαση, δεν είναι τίποτε άλλο από μια ωραία φάτσα πάνω σε σκουπόξυλο. Καταλαβαίνει γιατί τόσα κορίτσια του δεύτερου και του τρίτου έτους * έχουν κόλλημα με τη φάση καυτός-σκυ- θρωπός-τύπος-με-κιθάρα-στο-πάρκινγκ-του-σχολείου, είναι όμως κάπως θλιβερό να τον βλέπεις να σηκώνει κάτι. «Στάσου» λέει και πάει να πιάσει την άλλη πλευρά. Γρυλίζει δυσαρεστημένος, αλλά δεν παραπονιέται. Περνούν στην πίσω αυλή του, που είναι το ίδιο άψογη και πράσινη όσο και η υπόλοιπη λέσχη. Όταν έμεναν στην Καλιφόρνια, η Κλόι δεν είχε βρεθεί ποτέ σε κοινότητα λέσχης με ατέλειωτα στρέμματα και πύλη με φρουρό, κά- τι σαν πορτιέρη σε γήπεδο του γκολφ. Έπρεπε να κάνει ότι ήταν η μπέιμπι σίτερ κάποιου για να μπει μέσα. «Εντάξει, τα παρατάω» λέει η Κλόι και σκουπίζει ό,τι έχει απομείνει από το αϊλάινερ της. Η ράχη του χεριού της γίνεται μαύρη. «Τι σημαίνει αυτό το πράγμα με το ροδά- κινο; Στο σημείωμα;» «Δεν έχω ιδέα» λέει ο Ρόρι. «Τότε αύριο στο σχολείο θα τα πούμε όλα στον Σμιθ, να δούμε αν ξέρει αυτός ». Ο Ρόρι μορφάζει. Φαίνεται γελοίος έτσι όπως στέκεται * Το ανάλογο του λυκείου στην Αμερική διαρκεί τέσσερα χρόνια (Σ.τ.Μ.).