Φίλησα τη Σάρα Γουίλερ

C A S E Y M c Q U I S T O N 22 τα δικά της – τη συρταριέρα, το κρεβάτι, τις φωτογραφίες στον τοίχο. Μόλις καταλαβαίνει ότι πέταξε το κορσάζ από το περβάζι στο πάτωμα, το μαζεύει με προσοχή και κοι- τάζει τα ξεραμένα μπουμπούκια πριν το ξαναβάλει στη θέση του. Τα μάτια της Κλόι μισοκλείνουν καχύποπτα. Τι δουλειά έχει ο Ρόρι Χέρον εδώ, στο δωμάτιο της Σάρας, να πασπατεύει τα κορσάζ της; Και τότε γυρίζει προς το γραφείο, τη βλέπει και ουρ- λιάζει. Η Κλόι πετάγεται όρθια και κολλάει το χέρι της στο στόμα του. « Σκάσε » συρίζει. Από κοντά, τα μάτια του έχουν ένα γλυκό καστανό χρώμα και είναι γουρλωμένα από την τρο- μάρα. «Θα σε ακούσουν οι γείτονες». « Εγώ είμαι οι γείτονες» λέει μόλις τον αφήνει. Η Κλόι τον κοιτάζει προσπαθώντας να συνδέσει την προσωπικότητα του Ρόρι με τους ψηλομύτηδες της λέσχης του Φολς Μπιτς. «Εδώ πέρα μένεις;» Ο Ρόρι την αγριοκοιτάζει. «Τι, σου φαίνεται να μην αντέχει η τσέπη μου ένα τέτοιο μέρος;» «Μου φαίνεται ότι θα προτιμούσες να πεθάνεις παρά να μένεις εδώ» λέει η Κλόι. «Πίστεψέ με, δεν το διάλεξα» λέει ο Ρόρι το ίδιο βλο- συρά, με μια άλλη νότα όμως τώρα στη φωνή του. «Είσαι η Κλόι, σωστά; Η Κλόι Γκριν; Τι δουλειά έχεις κάτω από το γραφείο της Σάρας;» « Εσύ τι δουλειά έχεις να σκαρφαλώνεις από το παράθυ- ρο της Σάρας;»