Φίλες χωρίς αρχή και τέλος (Διαβάζω ιστορίες)

10 αλήθειες μας. Είναι κάποιες αλήθειες που πρέπει να μένουν κρυμμένες. Όταν μετά από λίγο καιρό ο μπαμπάς έκλει- σε το μαγαζί που είχε, λύθηκε το πρόβλημά μου. Όχι γιατί έκλεισε το μαγαζί, αλλά γιατί μετέφε- ρε στο σπίτι το χρηματοκιβώτιο που είχαμε εκεί. Κι έτσι, εφόσον η υπόλοιπη οικογένεια δεν είχε τίποτα πολύτιμο να κρύψει μέσα, το πήρα εγώ, το βίδωσα μέσα στην ντουλάπα μου κι έκρυψα εκεί τις λίστες μου. Από τότε γράφω άφοβα. Και δε με νοιάζει αν κάποιες από αυτές με κάνουν να μοιάζω κακιά. Μόνο εγώ τις βλέπω, που ξέρω πως δεν είμαι κακιά. Τουλάχιστον όχι συνέχεια. Έπρεπε να βρω έναν συνδυασμό πολύ δύσκο- λο, που να μην μπορούν να τον μαντέψουν οι άλλοι, αλλά όχι τόσο ώστε να μην τον θυμάμαι. Και για να καταλήξω στον καλύτερο συνδυασμό, τι έκανα; Μα φυσικά έφτιαξα μια λίστα. Αφού αποφάσισα ποιον θα χρησιμοποιήσω, την έκανα κομματάκια και τα πέταγα ένα ένα μέχρι να φτάσω στο σχολείο. Στην επιστροφή, τα χαρ- τάκια είχαν όλα εξαφανιστεί, κι έτσι κανείς δεν