Ο φερετζές και το πηλήκιο

21 Τ Ο Γ Υ Α Λ Ί Κ Α Ι Τ Ο Σ Τ Έ Μ Μ Α έδωσε τη μνημειώδη απάντηση πως αδημονεί να φτάσει στο διαμέρισμά της στο ξενοδοχείο για να δει τηλεόραση: Δεν έχομεν εις την χώραν μας τηλεόρασιν και κάθε φορά που ευρίσκομαι εις Ηνωμένας Πολιτείας γοητεύομαι από την ποι- κιλίαν των προγραμμάτων. Επιθυμώ όπως και η Ειρήνη παρα- κολουθήση επιτέλους την τηλεόρασιν! Έτσι κατέγραψε τις δηλώσεις η Ελευθερία . Οι Τimes της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν τις δηλώσεις σε κάπως αφελέ- στερη παραλλαγή: Θέλω να μείνω στο δωμάτιό μου και να χαζεύω ώρες στην τηλεόραση. Λατρεύω να βλέπω ταινίες, ακό- μα και διαφημίσεις. Ξέρετε στην Ελλάδα δεν έχουμε TV! Τι να ξάφνιασε περισσότερο τους αμερικανούς δημο- σιογράφους; Το ότι μια εστεμμένη, που είχε τη φήμη ότι ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις στη χώρα της, εκδή- λωνε τέτοιο θαυμασμό για κάτι τόσο κοινότοπο όσο η τηλεόραση, σε μια εποχή όπου το 92% των αμερικανικών νοικοκυριών είχε έναν τουλάχιστον δέκτη τηλεόρασης στο σπίτι; Ή το ίδιο το γεγονός ότι υπήρχε μια ευρωπαϊκή χώρα που –εξαίρεση μοναδική στην Ευρώπη και από τις ελά- χιστες χώρες σε όλον τον κόσμο– ζούσε ακόμη εν έτει 1964 στην εποχή πριν την ανακάλυψη της τηλεόρασης; Ότι μια χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, συνδεδεμένη με την Ευ- ρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, παρέμενε ακοινώνητη ενός Μέσου Επικοινωνίας που είχε πια εξαπλωθεί στις περισσότερες χώρες της Αφρικής και της Ασίας;