Φαρμακείον εκστρατείας

ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ 18 νίατρο. Ίσως ήξερε. Τα πουλιά δεν είναι πρόβατα και σκυλιά. Κάτι θα είχε διαβάσει όμως ο γιατρός, και κυρίως θα ήξερε ποιος πρέπει να ερωτηθεί για τέτοιο λεπτό ζή- τημα. Και κάτι ακόμη απαραίτητο, που έπρεπε να γίνει αμέσως. Ανάγκη πάσα να βρεθεί την πρώτη κιόλας εβδο- μάδα ο απαραίτητος σύντροφος για το πουλί. Αλλιώς κιν- δύνευε. Τόσα χρόνια το ξεγελούσαν με την αγάπη τους και την προσοχή τους, καθώς ένιωθε σαν μητέρα τον φυ- λακισμένο. Τώρα ήταν καιρός να ζευγαρώσει και ν’ αρχί- σει μια καινούργια ζωή. Πώς δεν το σκέφτηκαν τόσα χρό- νια να του βάλουν δίπλα του αρσενικό καναρίνι, όπως έκαναν τόσοι άλλοι, και να το προμηθεύσουν με άχυρα, κλαδάκια και κλωστές για να φτιάξει τη φωλιά του μέσα στο κλουβί, να το βλέπει να κλωσσάει τ’ αυγουλάκια του και η ψυχή του να πετάει στους αγγέλους, όπως ακριβώς έκανε κάποτε ο κουρέας της γειτονιάς του. Όλ’ αυτά έπρε- πε να γραφτούν καθαρά και με τάξη, και αμέσως. Κάπως έτσι, σ’ αυτό το σημείο, τελείωνε η ιστορία που άκουγε κατά καιρούς ο Ηλ.