Φανταστικός φίλος

21 «Κόμποι;» Η μαμά της έφερνε τη λέξη βόλτα στο στόμα της σαν να προσπα- θούσε να αποφασίσει αν ήταν επαρ- κής δικαιολογία. «Κόμποι. Κό- μποι;» «Ακριβώς. Γι’ αυτό έπρεπε να ανέβω» συνέχισε η Αμάντα. «Για να πάρω το ψαλίδι. Αλλιώς θα έμενα για πάντα με τα παπούτσια. Και τα πόδια μου δε θα μεγάλωναν και…» «Και τι είναι αυτό;» είπε η μαμά της αυστηρά, διακόπτοντάς την πριν αρχίσει μια διαφωτιστική διά- λεξη για τα μπονσάι. ΗΑμάντα σταμάτησε να μιλάει και ακολούθησε την αόρατη γραμ- μή που ξεκινούσε από την άκρη του δαχτύλου της μαμάς της και έφτανε ως την ντουλάπα της. Αν η ίδια ήταν στη θέση της μη- τέρας της, αυτό θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έκανε. Δε θα τη ζάλιζε για τα βρεγμένα παπούτσια και τα σχετικά· θα ασχολούνταν με το αγόρι. Είτε (σκέφτηκε σαν να ήταν η μαμά της) η κόρη της έφερ- νε κρυφά φίλους στο σπίτι χωρίς να ζητήσει την άδειά της, που φυ- σικά ήταν παράβαση όλων των