Φανταστικός φίλος

25 Μια βδομάδα αφότου γνωρίστηκαν, η Αμάντα τον πήρε μαζί της στο σχολείο για να τον δουν ο Βίνσεντ και η Τζούλια. Ήταν πολύ ευγενικοί, επειδή ήξεραν πως η Αμάντα ήταν λίγο περίεργη. Όταν είπε: «Αποδώ ο Ράτζερ» και τον έδειξε, τα παιδιά κοίταξαν το κενό και έσφιξαν το χέρι του, μόνο που δεν είχε χέρι γιατί ήταν απλώς κενό. Και τότε η Αμάντα είπε: «Όχι, όχι εκεί· εδώ, χαζοί» και έδειξε ακριβώς το σημείο που βρισκόταν. Εκείνοι λοιπόν γέλασαν και είπαν: «Συγγνώ- μη» και προσπάθησαν να του σφίξουν πάλι το χέρι. ΗΤζού- λια τον κοπάνησε στο στομάχι, ενώ ο Βίνσεντ, που ήταν ψη- λότερος, παραλίγο να του βγάλει το μάτι. Ήταν πλέον προφανές και στους δύο πως κανείς άλλος δεν μπορούσε να τον δει. Μόνο η Αμάντα. Ήταν αποκλειστι- κά φίλος της. Δε θα τον μοιραζόταν με κανέναν. Και στον Ράτζερ άρεσε πολύ αυτή η αίσθηση. Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που πήγε στο σχολείο.