Φάκελος Ρέμπους: Οι άγνωστες υποθέσεις (Pocket)

[ 15 ] Όταν επέστρεψε από το μπαρ με τα ουίσκι, ο Ρέμπους είδε ότι ο Γκίλμουρ έπαιζε με το ρολόι τσέπης προσπαθώντας να το ανοίξει διά της βίας. «Νόμιζα ότι το παρέδωσες» σχολίασε ο Ρέμπους. «Λες να του λείψει;» «Δεν έχει σημασία...» «Για όνομα, Τζον, δεν είναι να πεις ότι έχει κάποια αξία. Η κάσα του μοιάζει τσίγκινη. Ορίστε, δες κι εσύ». Έδωσε το ρολόι στον Ρέμπους και πήγε να ζητήσει ένα μαχαίρι από τον μπάρμαν. Το ρολόι ήταν πολύ ελαφρύ και δεν είχε κανένα σχέδιο απ’ όσο μπορούσε να δει ο Ρέμπους. Προσπάθησε να το ανοίξει με το νύχι του αντίχειρά του χωρίς επιτυχία. Στο μεταξύ ο μπάρμαν είχε δώσει ένα μικρό κατσαβίδι. Ο Γκίλμουρ ξαναπήρε το ρολόι και τελικά το άνοιξε. Το γυαλί ήταν θαμπό και το καντράν είχε ξεθωριάσει και είχε χαλάσει από την υγρασία. Οι δείκτες είχαν στα- ματήσει στις έξι και τέταρτο. «Δεν έχει αφιέρωση» είπε ο Γκίλμουρ. «Πρέπει όμως να ήταν συναισθηματικής αξίας τουλάχιστον» απάντησε ο Ρέμπους. «Για να θαφτεί μαζί του. Ίσως ήταν του πατέ- ρα του ή του παππού του». Ο Γκίλμουρ έτριψε το γυαλί με τον αντίχειρά του αναποδογυρί- ζοντας το ρολόι στο χέρι του. Κατόπιν άρχισε πάλι να ασχολείται με το κατσαβίδι, μέχρι που ο μηχανισμός ξεκόλλησε από τη θήκη του. Επάνω του ήταν κολλημένο ένα ορθογώνιο κομμάτι από χαρτόνι μήκους δυόμισι εκατοστών. Στην προσπάθειά τους να ανοίξουν το ρολόι είχε σκιστεί, κολλώντας και στον μηχανισμό του ρολογιού και στο εσωτερικό της θήκης. Αν ήταν κάτι γραμμένο επάνω του, οι λέξεις είχαν σβηστεί εδώ και καιρό.