Φάκελος Ρέμπους: Οι άγνωστες υποθέσεις (Pocket)

[ 12 ] ικρίωμα σε μια προηγούμενη επίσκεψή του στη φυλακή. Τον είχαν μάλιστα πληροφορήσει ότι δούλευε ακόμη κανονικά, σε περίπτω- ση που επέστρεφε η θανατική ποινή. Ο εκσκαφέας σκάλισε ξανά, πετώντας αυτή τη φορά και κάποιες μακριές σκλήθρες ξύλου. Κάποιος από τους εργάτες έκανε νόημα στον οδηγό να σηκώσει το μπράτσο πριν μπει μέσα στην τρύπα συ- νοδευόμενος –αν και με κάποιον εμφανή δισταγμό– από τον νεότε- ρο συνάδελφό του. Καθώς εκείνοι δούλευαν με τις αξίνες τους απο- καλύφθηκε μεγαλύτερο μέρος από το φέρετρο, ορισμένα κομμάτια του ήταν ακόμη άθικτα. Δεν μύριζε καθόλου, όχι ότι ο Ρέμπους θα μπορούσε να το καταλάβει. Το πρώτο πράγμα που είδε από τον Τζό- ζεφΜπλέι ήταν μια τούφα μαλλιά και από κάτω το κρανίο. Είχαν φέ- ρει το καινούργιο φέρετρο από την κλούβα του φορτηγού. Κανείς δεν είχε έρθει εδώ για να χάσει την ώρα του. Ο Μπλέι φορούσε ένα σκούρο κοστούμι. ΟΡέμπους δεν ήξερε τι περίμενε από την εκταφή: ίσως σκουλήκια να βγαίνουν από τις κόγχες των ματιών ή τη δυσο- σμία της αποσύνθεσης. Προετοιμαζόταν όλο το πρωί, παραλείπο- ντας το πρωινό και το μεσημεριανό γεύμα, ώστε να μην υπάρχει τί- ποτα που θα μπορούσε να ξεράσει. Αλλά το μόνο που έβλεπε τώρα ήταν ένας σκελετός μέσα σε ένα φτηνό κοστούμι, που έμοιαζε σαν να ήταν μέρος μιας φάρσας από κάποιον φοιτητή της ιατρικής. «’Σπέρα, Τζο» είπε ο Γκίλμουρ με έναν μικρό χαιρετισμό. ΄Υστερα από λίγα λεπτά οι εργάτες ήταν έτοιμοι να σηκώσουν το πτώμα. Το παντελόνι και το σακάκι του Μπλέι έμοιαζε σαν να είχαν κολλήσει στο χώμα από κάτω τους αλλά τελικά ξεκόλλησαν. Δεν συ- μπεριφέρθηκαν στη σορό με ιδιαίτερο σεβασμό αλλά ούτε και με ασέβεια. Ο νεκρός ήταν μια δουλειά που έπρεπε να γίνει σβέλτα και αποτελεσματικά πριν πεθάνουν απ’το κρύο οι ζωντανοί.