Φάκελος Ρέμπους: Οι άγνωστες υποθέσεις (Pocket)

[ 24 ] «Φαίνεται να ταιριάζει στην ιστορία. Ένα απειροελάχιστο στοι- χείο που θα βοηθούσε να αθωωθεί οΤζόζεφΜπλέι. Πιθανώς άδεια- σε τις τσέπες του όταν τον συνέλαβαν και ο Τσάρλι Κρούκσανκ το βούτηξε. Ήξερε πως δεν μπορούσε να αφήσει να το βρουν. Έτσι ο Μπλέι κρίνεται ένοχος και ο Κρούκσανκ είναι παρών όταν τον κρε- μάνε. Έχει ακόμη το απόκομμα του εισιτηρίου, και έτσι το κρύβει μέσα στο ρολόι, απλώς επειδή μπορεί. Γι’ αυτό χρειαζόταν να έχεις τον νου σου στον Τζόζεφ Μπλέι – επειδή αυτό το απόκομμα μπο- ρούσε να είχε αποδείξει την αθωότητα ενός ανθρώπου. Το αφεντι- κό σου ευχαριστήθηκε βλέποντας κάποιον να πηγαίνει στην κρε- μάλα, ανεξάρτητα αν είχε διαπράξει το έγκλημα ή όχι». «Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε αυτό, Τζον. Ποιος μπορεί να πει με σιγουριά πώς κατέληξε αυτό το απόκομμα εκεί που βρέθηκε;» «Παρ’ όλα αυτά, ξέρεις ότι έχω δίκιο». «Καλή τύχη στο να το αποδείξεις». Ο Ρέμπους κούνησε το κεφάλι του: «Ξέρουμε και οι δύο ότι δεν μπορώ να το αποδείξω». « Θέλεις , όμως, να το αποδείξεις; Ξέρεις, το να είσαι αστυνομικός δεν έχει να κάνει μόνο με την ανακάλυψη της αλήθειας – έχει να κάνει και με το να ξέρεις τι να την κάνεις την αλήθεια όταν φτάνεις σ’αυτή. Να αποφασίζεις σύμφωνα με την κρίση σου, μερικές φορές ακόμα και μέσα σε δευτερόλεπτα». «Ο Κρούκσανκ δεν το έκανε αυτό όμως, έτσι δεν είναι;» «Μπορεί και να το έκανε. Ξέρει ότι οΜπλέι είναι ένοχος. Αυτό το εισιτήριο θα μπορούσε να το είχε βρει οπουδήποτε – ο Μπλέι θα μπορούσε να το έχει πάρει από το πεζοδρόμιο ή να το βρήκε στο λεωφορείο. ΟΤσάρλι το απέσυρε από την κυκλοφορία ούτως ώστε να μην μπερδευτούν οι ένορκοι».