Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς (Μεταίχμιο Pocket)

[ 17 ] Στον πιο μακρύ τοίχο είχε τοποθετήσει ράφια ως το ταβάνι, όπου είχε ταξινομήσει τους δίσκους, τα cd και τα βιβλία του, κι απέναντι ακριβώς άστραφτε ένα τζουκμπόξ Wurlitzer, το οποίο είχε ανακα- λύψει σε μια παμπ της Ουαλίας και το είχε αγοράσει μαζί με τα δι- σκάκια του. Παρά την τακτική συντήρηση, το τζουκμπόξ άλλοτε έπαιζε κι άλλοτε όχι, ο Απόστολος όμως το λάτρευε. Όπως λάτρευε το παλιό γραμμόφωνο με το χωνί και το ογκώδες ραδιόφωνο Philips με τις λυχνίες, τα οποία γυάλιζαν πάνω σ’ έναν μπουφέ από καρυδιά. Το υπόλοιπο σπίτι φιλοξενούσε τη συλλογή του από μουσικά όργανα που είχε συγκεντρώσει στα ταξίδια του στις πέντε ηπεί- ρους. Μερικά απ’ αυτά, κυρίως τα πιο περίεργα κρουστά, απλώνο- νταν ως την πίσω βεράντα, την οποία ο Απόστολος είχε σκεπάσει με καλαμωτές για να έχει σκιά και δροσιά όλο τον χρόνο. Εκεί άκου- γε μουσική, εκεί διάβαζε τις ελεύθερες ώρες του. Η βεράντα αυτή είχε γίνει αφορμή για άλλον έναν καβγά. Η Εριέττα ήθελε να τη γε- μίσει με δεντράκια και εξωτικά φυτά σε γλάστρες και ζαρντινιέρες. Ο Απόστολος αγαπούσε τους κάκτους και είχε συγκεντρώσει αμέ- τρητα είδη κακτοειδών και παχύφυτων στη γωνιά που χτυπούσε ο ήλιος όλη τη μέρα. Τώρα, μερικοί από τους κάκτους είχαν γίνει δέ- ντρα ολόκληρα, με περίεργα σχήματα, και άπλωναν τα χέρια τους απειλητικά προς το μέρος της. Ανυπομονούσε πολύ να γυρίσει ο αδελφός της. Της είχε υπο- σχεθεί ότι θα ξεμπέρδευε από τις δουλειές του μέχρι τα μέσα της επόμενης βδομάδας, και θα τη συνόδευε για τρεις τέσσερις μέρες στην Αίγινα. Ο Φάνης δεν υπήρχε περίπτωση να πάρει άδεια πριν από τον Δεκαπενταύγουστο, αλλά ακόμα και τότε βαριόταν αφόρητα στο εξοχικό της. Δεν ήταν τύπος των διακο-