Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς (Μεταίχμιο Pocket)

[ 23 ] σε κλεισμένος στον παλιό βιοτεχνικό χώρο, όπου είχε φτιάξει το στρατηγείο της Bohemia Records χρόνια πριν η γειτονιά του Ψυρ- ρή γίνει η καρδιά της νυχτερινής διασκέδασης. Ο Βασίλης βρισκό- ταν εκεί για να μαζέψει, υποτίθεται, τα προσωπικά του αντικείμενα και διάφορα έγγραφα, αλλά δεν είχε κουράγιο να σηκωθεί από την καρέκλα του. Είκοσι τόσα χρόνια πεταμένα στα σκουπίδια. Το πρωί της Δευτέρας, ο καινούργιος ιδιοκτήτης θα ξήλωνε τα πάντα εκεί μέσα για να φτιάξει έναν πολιτιστικό πολυχώρο: γκαλερί-καφέ-βι­ βλιοπωλείο-μπαρ. Ή για να ξεπλύνει τα λεφτά που είχε βγάλει από τις μυστήριες δουλειές του. Τι σημασία είχε; Ήταν ωραία η διαδρομή. Την είχε απολαύσει. Είχε μάθει πολλά, είχε κάνει φίλους – και εχθρούς. Είχε καταφέρει να αποκτήσει λήμ- μα στηWikipedia. Μια μικρή αναφορά, βέβαια, αλλά δεν ήταν λίγο αυτό. «Vassilis “Bass” Makridis is the founder of Bohemia Records, the first independent record label in Greece, which specialized in rock, punk, garage and world music genres». Τώρα δεν είχε μείνει τίποτα απ’ όλα αυτά. Έφταιγαν οι καιροί που άλλαζαν, οι δικές του επιλογές, οι πισώπλατες μαχαιριές. Ο Βα- σίλης ήταν ένα ακόμα θύμα της κρίσης που είχε χτυπήσει αδυσώ- πητα την παγκόσμια μουσική βιομηχανία. Ο πιο αδύναμος κρίκος, αυτός που την πλήρωσε από τους πρώτους. Μετά τα δισκάδικα. Λίγες βδομάδες νωρίτερα, είχε δει με τα ίδια του τα μάτια μια μπουλντόζα να μαζεύει κούτες με τα cd της εταιρείας του και να τις ρίχνει σ’ ένα φορτηγό, αδειάζοντας την αποθήκη που νοίκιαζε στα Σπάτα. Προορισμός τους η χωματερή των Άνω Λιοσίων, αφού το δικαστήριο, δικαιώνοντας τους αντιδίκους του, είχε διατάξει την καταστροφή τους. Έκλαψε τότε σαν μωρό παιδί. Έκλαιγε ένα ολό- κληρο βράδυ και το επόμενο πρωί ξύπνησε με μια αφύσικη απά-