Έχουνε όλοι κακούς σκοπούς (Μεταίχμιο Pocket)

[ 21 ] εκεί τον περίμενε νέα ψυχρολουσία. Η κυρία Σοφία, η οποία τον προηγούμενο χειμώνα είχε αποφασίσει τελείως αιφνιδιαστικά να δώσει το πατρικό της αντιπαροχή, έμενε στη σουίτα ενός ξενοδο- χείου στην Ψανή. Τον άκουσε ανυπόμονα να της αραδιάζει τις κα- κοτυχίες του και μετά τον έκοψε απότομα: δεν γινόταν να τον φιλο- ξενήσει τον Αύγουστο. Είχε καλέσει μια φίλη για παρέα και δεν σκόπευε να χαλάσει τα σχέδιά της για χάρη του. Ποτέ μην πεις ότι κάτι δεν μπορεί να πάει χειρότερα. Η ζωή θα βιαστεί να σε διαψεύσει. Ο Χάρης προσανατολίστηκε τότε στην ιδέα μιας μικρής κρουαζιέρας στο Αιγαίο, απ’ αυτές που γυρίζουν στα ελληνικά νησιά και φτάνουν μέχρι τα τουρκικά παράλια. Την ώρα που χάζευε τα διαφημιστικά, αμφιταλαντευόμενος ανάμεσα σε μια πενθήμερη και μια οκταήμερη, χτύπησε το τηλέφωνό του. Ήταν η Μαρίτα, και ο Χάρης ένιωσε να του φτιάχνει το κέφι, ακούγοντας τη φωνή της. Από τότε που ο Μιχάλης είχε εγκαταστα- θεί στο σπίτι της, η κοπέλα τον απέφευγε διακριτικά. Η αλήθεια ήταν ότι ο Χάρης κι ο Μιχάλης ανήκαν σε δύο κόσμους εκ διαμέ- τρου αντίθετους: ο Χάρης ήταν μπάτσος · ο Μιχάλης, ο επονομαζό- μενος Ατσαλένιος, ένα γερασμένο φρικιό, που παρότι είχε πατήσει τα πενήντα, κυκλοφορούσε με τεράστιες γιαπωνέζικες μηχανές και μισούσε κάθε μορφή εξουσίας. Ο Χάρης ήξερε ότι ποτέ δεν θα έλυ- νε το μυστήριο που τον βασάνιζε: τι είχε βρει η Μαρίτα σ’ αυτό τον κοπρίτη, και τι είχε βρει αυτός ο Ξένοιαστος Καβαλάρης στην υπα- στυνόμο της Δίωξης Ναρκωτικών. Η ουσία ήταν ότι η φιλία του Χά- ρη με τη Μαρίτα είχε μπει σε δεύτερη μοίρα. Η κοπέλα τον χαιρε- τούσε στους διαδρόμους της ΓΑΔΑ και ήταν φιλική μαζί του, αλλά δεν του τηλεφωνούσε πια να πάνε σινεμά, ούτε τον καλούσε για φαγητό όποτε έφτιαχνε γεμιστά. Ο Χάρης το είχε πάρει απόφαση.