Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων 2: Εξορία

15 ΕΞΟΡΙΑ θως, ακόμα και με την απλή μπεζ πουκαμίσα και το καφέ παντελόνι. ΟΝτεξ έτρεξε να την προλάβει και τα ατίθασα πυρρόξαν­ θα μαλλιά του αναπηδούσαν καθώς ακολουθούσε τον ρυθμό της. «Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πώς το κάνεις αυτό». «Δεν είσαι Τηλεπαθητικός. Ούτε εγώ έχω ιδέα πώς κάνεις όλα αυτά που κάνουν οι Τεχνοπαθητικοί». «Σσσσσς, θα σ’ ακούσουν!» Ο Ντεξ την είχε βάλει να του υποσχεθεί να μην πει σε κανέναν για το ταλέντο του, που είχε ανακαλύψει πρόσφα­ τα. Η δέσποινα Αλίνα –διευθύντρια του Φόξφαϊρ– δε θα τον άφηνε να κάνει εντοπισμό ικανοτήτων αν ήξερε ότι το ταλέ­ ντο του είχε ήδη εκδηλωθεί, και ο Ντεξ ήλπιζε να ενεργο­ ποιήσει «καλύτερο» ταλέντο, ακόμα και αν ήταν εξαιρετικά σπάνιο να έχει κανείς περισσότερες από μία ικανότητες. «Μην είσαι χαζός» του είπε η Σόφι. «Είναι πολύ κουλ η τεχνοπάθεια». «Ναι, καλά. Δεν είναι δίκαιο να είσαι και Τηλεπαθητική και Επιβλητής». Η τελευταία λέξη έκανε τη Σόφι να ανατριχιάσει. Αν ήταν στο χέρι της, θα ξεφορτωνόταν χωρίς δεύτερη σκέψη την επικίνδυνη ιδιότητα. Τα ταλέντα όμως δεν μπο­ ρούσαν να σβήσουν από τη στιγμή που ενεργοποιούνταν. Το είχε δοκιμάσει. Πολλές φορές. Οι μύες της Σόφι έκαιγαν καθώς το έδαφος γινόταν πιο απότομο και ο παγερός αέρας με το ψιλόβροχο έτσουζε τα πνευμόνια της – ήταν ωραία όμως που έτρεχε. Μετά την