Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων 2: Εξορία

19 ΕΞΟΡΙΑ Το πρόφταινε. Ωστόσο η ενέργεια δεν κράτησε όσο περίμενε και, καθώς η δύναμή της έσβηνε, βρέθηκε να σέρνει με δυσκολία πια τα βήματά της. Μη φοβάσαι , μετέδωσε με τη σκέψη της, προσπαθώντας να σπρώξει με απόγνωση τις λέξεις στον νου του πλάσματος. Δε θα σου κάνω κακό. Το σάσκουατς πάγωσε. Οι σκέψεις του ήταν ένα ανακατωμένο συνονθύλευμα συναισθημάτων, και η Σόφι δεν μπορούσε να βγάλει το πα­ ραμικρό νόημα. Αλλά εκμεταλλεύτηκε τη στιγμιαία ακινησία του, επιστρατεύοντας τα τελευταία ίχνη ενέργειας για να περάσει ψηλαφιστά από ένα στενό άνοιγμα της πυκνής φυλ­ λωσιάς. Ένιωθε το σάσκουατς πίσω από τα δέντρα. Το πιο ασφαλές θα ήταν να περιμένει τους υπόλοιπους – πόσο ακόμη θα καθόταν όμως εκεί το πλάσμα; Το ένιωθε ήρεμο εκείνη τη στιγμή. Γεμάτο περιέργεια. Η Σόφι πήρε τρεις βαθιές ανάσες κι ένιωσε το θάρρος της να αναπτερώνεται. Ύστερα, προχώρησε στο ξέφωτο.