Οι Φύλακες των Χαμένων Πόλεων 2: Εξορία

16 ΣΑΝΟΝ ΜΕΣΕΝΤΖΕΡ απαγωγή όλοι προσπαθούσαν να την προφυλάξουν, να την κρατήσουν μακριά από κινδύνους. Στην πραγματικότητα αυτό σήμαινε ότι εκείνη ήταν φυλακισμένη, ενώ οι κακοί κυκλοφορούσαν ελεύθεροι. Η σκέψη έδωσε στα πόδια της φτερά, λες κι αν πίεζε τον εαυτό της περισσότερο θα κατάφερνε να τρέξει τόσο μακριά από τα προβλήματά της, ώστε να τα κάνει να εξαφανιστούν. Ή τουλάχιστον αρκετά μακριά από τον Σάντορ – αν και το γκόμπλιν ήταν απίστευτα ευκίνητο για το μέγεθός του. Πο­ τέ δεν είχε καταφέρει να του ξεφύγει, και είχε προσπαθήσει πολλές φορές τις τελευταίες εβδομάδες. Το μονοπάτι στένευε καθώς πλησίαζαν τα βουνά, και ύστερα από μερικά ακόμα λεπτά αναρρίχησης έστριψε δυ­ τικά για να καταλήξει σε ένα κελαρυστό ποτάμι. Λευκές ανάσες αχλής αιωρούνταν πάνω από τους βράχους, δίνοντας μια αίσθησηφασματική στο νερό, έτσι όπως φιδογύριζε στους βραχώδεις πρόποδες. Η Σόφι στάθηκε να πάρει μιαν ανάσα και ο Ντεξ έσκυψε να τεντώσει τα πόδια του. Ο Γκρέιντι και ο Σάντορ τούς πρό­ λαβαν την ώρα που εκείνη προσπαθούσε να εντοπίσει το σάσκουατς. «Υποτίθεται ότι θα μένεις δίπλα μου» παραπονέθηκε ο Σάντορ. Η Σόφι τον αγνόησε και έδειξε προς τα χιονοσκέπαστα βουνά. «Εκεί πάνω είναι». Οι σκέψεις ήταν πιο έντονες τώρα, πλημμύριζαν τον νου της με μιαν απίστευτα ζωντανή εικόνα. Ακόμα και το πιο