ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΝΤΑΪΑΝΑ 41 γίνεται το δωμάτιο, μέχρι που χύνουμε μαζί, με τον ήλιο καυτό και λαμπερό. Ανοίγω τα μάτια μου. Αναγνωρίζω το δωμάτιο μέσα στο οποίο βρίσκομαι. Κάθε λεπτομέρεια είναι υπερβολικά οικεία. Οι τοίχοι έχουν τη συγκεκριμένη απόχρωση λευκού για την οποία διαφωνούσαμε εβδομάδες ο Όλιβερ κι εγώ· τα παντζούρια είναι εκείνα που βάλαμε πριν από τέσσερα χρόνια, όταν είχαμε καταφέρει να μαζέψουμε αρκετά χρήματα· ο ήλιος που περνάει από μέσα τους πέφτει στην ίδια ακριβώς γωνία όπως κάθε ανοιξιάτικο ξημέρωμα, και τα κομμάτια του ουρανού που μπορώ να δω έχουν το συνηθισμένο αχνοκίτρινο και πορτοκαλί τους χρώμα. Αλλά ακόμα πιο οικεία είναι η αίσθηση, μια αίσθηση παλιά που επιστρέφει ασυγκράτητη – η αίσθηση του να ξυπνάω ικανοποιημένη και γεμάτη μετά το σεξ με τον Τζάσπερ.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=