JEN BESSER, SHANA FESTE 40 του και τραβάω το κορμί του πάνω στο δικό μου. «Νταϊάνα» ψιθυρίζει στο στόμα μου, κι ανταποκρίνομαι φιλώντας τον βαθιά. Μετά τον σπρώχνω να γυρίσει ανάσκελα. Καθώς τον καβαλάω, το δωμάτιο αρχίζει να στριφογυρίζει. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να πέσω πάνω του και να κρατηθώ. Αλλά φοβάμαι ότι αν το κάνω θα εξαφανιστεί. Μένω στη θέση μου και τον αφήνω να με αγγίξει. Πρώτα του επιτρέπω να αρπάξει τους γοφούς μου, μετά τον κώλο μου. Μετά οδηγώ τα χέρια του στο στήθος μου. Ανασηκώνεται στους αγκώνες για να πάρει τη ρώγα μου στο στόμα του. Τα χείλη του είναι ζεστά και σαρκώδη και δεν θέλω να σταματήσει ποτέ να με φιλάει. Ρίχνω πίσω το κεφάλι μου και φωνάζω: «Όλιβερ». Γαμώτο. Το λάθος όνομα αιωρείται βαριά και θορυβώδικα μέσα στο δωμάτιο. Δεν μπορώ να το πάρω πίσω. Ο Τζάσπερ με κοιτάζει έκπληκτος και χαμογελάει. «Αυτός θέλεις να είμαι;» Το δωμάτιο γίνεται ακόμα πιο σκοτεινό, τόσο σκοτεινό που δεν μπορεί να διακρίνει την ταραχή μου. «Όχι. Θέλω να είμαστε εμείς». Κλείνω τα μάτια μου και λαχταράω το δωμάτιο να μείνει το ίδιο, κι εμείς έτσι ακριβώς όπως είμαστε. Σε απάντηση, ο Τζάσπερ με ανασηκώνει απ’ τους γοφούς και γλιστράει μέσα μου. Με πλημμυρίζει η κάψα και ο πόθος και η αίσθησή του βαθιά μέσα μου. Κινούμαστε ο ένας πάνω στον άλλο, με κάτι να φουντώνει μέσα μας το οποίο κανένας μας δεν θέλει να τελειώσει. Όσο περισσότερο πλησιάζουμε στην κορύφωση, τόσο πιο φωτεινό
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=