JEN BESSER, SHANA FESTE 38 εκεί, αλλά έρχεται πιο κοντά, μερικά μόλις εκατοστά από εμένα. «Έχεις ακόμη…» Με κοιτάει κατάματα. «Έχεις ακόμη αυτή την επίδραση πάνω μου». Κατεβάζει το φερμουάρ και η φούστα πέφτει στους αστραγάλους μου. Τώρα είμαι εντελώς γυμνή. Κάνει ένα βήμα πίσω και με κοιτάζει, κρατώντας την ανάσα του. Το πάτωμα γλιστράει κάτω απ’ τα πόδια μου, μια οικεία αστάθεια, λες και το έδαφος θα γκρεμιστεί. Μετά μία φωνή μες στο κεφάλι μου: Κράτα τον εδώ. Πιάσου από πάνω του. Αγγίζω την αγκράφα της ζώνης του και τον τραβάω προς το μέρος μου. «Πρέπει πραγματικά να φύγω. Έχω αργήσει πολύ». Παίρνω μια ανάσα στον χώρο ανάμεσά μας και την αφήνω να ζεστάνει ολόκληρο το σώμα μου. «Μείνε λίγο ακόμα…» «Όχι» ψιθυρίζω. Αλλά και πάλι δεν κινούμαι. Δεν μπορώ. Ο Τζάσπερ ανασηκώνει το πιγούνι μου και με φιλάει, αργά, τα χείλη του ζεστά επάνω στα δικά μου. Το πάτωμα κάτω από τα πόδια μου αποκτάει τώρα μοκέτα, πλούσια κι απαλή. «Μείνε μαζί μου» ψιθυρίζει. «Μη φύγεις. Σε παρακαλώ». Ο ήχος της ικεσίας του στέλνει κύματα ευχαρίστησης στο κορμί μου. Κάνω ένα μικρό βήμα πίσω ώστε να μπορέσω να ξεκουμπώσω το τζιν του. Βογκάει από ανυπομονησία καθώς το κατεβάζω, και τον παίρνω αργά στο χέρι μου. Μεγαλώνει μέσα στην παλάμη μου. Και πάνε μήνες που έχω να νιώσω τόσο ζωντανή. «Ξάπλωσε» του λέω σπρώχνοντάς τον στο πάτωμα. «Νταϊάνα» βογκάει και κάνει ό,τι του λέω. Τον κοιτάζω
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=