JEN BESSER, SHANA FESTE 34 Δυστυχώς, όχι. Με χρειάστηκαν τελευταία στιγμή στο Βερολίνο. Αισθάνομαι την αδρεναλίνη να εγκαταλείπει το σώμα μου, αισθάνομαι ανακούφιση που δεν μπορεί να με δει να κοκκινίζω μπροστά στη φωτογραφία μου. Αλλά μετά την ανακούφιση, ένα κύμα απογοήτευσης. Το κινητό μου κουδουνίζει ξανά. Είναι η αγαπημένη μου σε όλη τη συλλογή. Μου θυμίζει εσένα. Ίσως επειδή ΕΙΜΑΙ εγώ; Και επειδή δεν καταλαβαίνει ότι έχω ταραχτεί από τη φωτογραφία, προσθέτω: Γυμνή μέσα σε μία γκαλερί γεμάτη αγνώστους…; Ε, ναι. Υποθέτω πως θα μπορούσα να σου βγάλω μια άλλη με ζιβάγκο και παντελόνι. Αλλά δεν θα ήταν τόσο καλή. Ένα κύμα ζέστης επιστρέφει στα μάγουλά μου και δεν μένει εκεί. Κατεβαίνει στον λαιμό μου κι από εκεί κατά μήκος του κορμιού μου. Νιώθω μια ασυγκράτητη επιθυμία να βρεθώ κοντά στον Τζάσπερ, να με αγκαλιάσουν από πίσω τα χέρια του και να με κρατήσει όπως συνήθιζε, με το κεφάλι μου ν’ ακουμπάει στο στήθος του. Πρέπει να μάθω. Υποθέτω ότι το Ντάλας δεν είναι η επόμενη στάση σου μετά το Βερολίνο; Λονδίνο. Ύστερα Παρίσι. Πίσω στο Βερολίνο. Μετά, ίσως; Ύστερα από μια παύση, προσθέτει: Ένα ωραίο τραπέζι κουζίνας κάπου; Χαμογελάω. Προσπαθώντας να σκεφτώ τι να γράψω. Συγκλονισμένη που βρίσκομαι ανάμεσα στα έργα του. Με κάνουν να νιώθω πως μου λείπει πάρα πολύ. Η Γερμανία είναι κρύα, γράφει. Θα χρειαζόμουν τη ζεστασιά σου.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=