ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΝΤΑΪΑΝΑ 29 είδα τους καινούργιους πίνακές σου και άκουσα τη φωνή σου σ’ εκείνες τις ηχογραφήσεις, ένιωσα τόση περηφάνια…» Σταμάτησε απότομα, νιώθοντας ξαφνικά αμηχανία. «Όχι πως εγώ είχα κάποια σχέση με όλο αυτό, απλώς…» «Είναι πολύ έντονο, ε;» Τον βοήθησα να ξεγλιστρήσει. «Θετική σεξουαλικότητα. Μήπως σεξουαλική εμμονή; Δεν ξέρω ακόμη τι είναι». «Όλα μαζί. Απίστευτα σέξι. Όμορφοι, ωμοί πίνακες». Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο του Τζάσπερ, και ζήτησε συγγνώμη για ν’ απαντήσει. Βγήκε έξω κι άρχισε να βηματίζει κάνοντας μικρούς κύκλους, ενώ εγώ τον παρακολουθούσα από το τζάμι και αναρωτιόμουν αν θα επιστρέψει γρήγορα. Το συναίσθημα να περιμένω τον Τζάσπερ ήταν γνώριμο. Τελικά, γύρισε στο τραπέζι και απολογήθηκε που έπρεπε να φύγει. «Θα έρθεις στα εγκαίνια της έκθεσής μου; Είναι την Πέμπτη. Εδώ στο Ντάλας». Η καρδιά μου βούλιαξε στη λέξη Πέμπτη. Εγώ ήθελα να τον δω το ίδιο βράδυ. Το επόμενο βράδυ. Και το επόμενο. Για ποιον ακριβώς λόγο, δεν ήξερα. Έτσι υποσχέθηκα ότι θα πήγαινα στην έκθεση, και την ίδια στιγμή σκέφτηκα: Αυτή δεν είναι καλή κίνηση. Όχι τώρα. Πολύ κακό τάιμινγκ. Σου ράγισε την καρδιά, θυμάσαι; Χωρίσαμε λίγα λεπτά αργότερα, συμφωνώντας πως ήταν υπέροχο που αποκτήσαμε ξανά επαφή. Ήμασταν και οι δυο πολύ ευγενικοί, λες και οι φιλοφρονήσεις θα μπορούσαν να καλύψουν τους ανοιχτούς λάκκους που σκάβαμε με όλα τα ανέκφραστα συναισθήματά μας. Τι λες σε έναν
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=