Έρωτας στον επόμενο σταθμό

Ε Ρ Ω Τ Α Σ Σ Τ Ο Ν Ε Π Ο Μ Ε Ν Ο Σ Τ Α Θ Μ Ο 19 «Γύρισε ο Χιλμπέρτο;» «Είναι ένα θρυλικό τρένο». «Σχεδόν σαν αυτή τη βελουτέ αστακού, κι εσύ δεν ήθε- λες και να ’ρθεις». Όσον αφορά αυτή τη βελουτέ, υπήρχε κάτι ύποπτο, αλ- λά ήμουν ακόμη τόσο θαμπωμένη που βρισκόμουν σε αυ- τό το παραμυθένιο μέρος, που έκανα το λάθος να μη δώσω την πρέπουσα σημασία. Ίσως τότε, αν το είχα κάνει, να είχα κατέβει τρέχοντας από το τρένο. «Δεν είναι ακριβώς έτσι. Το έχουμε ήδη συζητήσει. Σ’ ευχαριστώ» πρόσθεσα «που επέλεξες εμένα». « Ίσως αλλάξεις γνώμη όταν αρχίσουν οι συζητήσεις της Συνόδου και γνωρίσεις και τους υπόλοιπους διευθυντές και τα στελέχη». «Εσύ τους γνωρίζεις ήδη;» «Μόνο δύο. Ο ένας είναι τρομερός υπερόπτης και ο άλλος είμαι σίγουρη ότι τα περασμένα Χριστούγεννα είδε και τα τρία πνεύματα των Χριστουγέννων,* αλλά παρέμει- νε το ίδιο δυστυχισμένος αφότου έφυγαν». Η Άνχελα σή- κωσε το ποτήρι της με το νερό προς το μέρος μου. «Στην υγειά του MdH, που έχει την τύχη να έχει προσλάβει την καλύτερη ιστορικό που γνωρίζω». «Δεν ήξερα πως γνωρίζεις κι άλλες ιστορικούς». «Μπλα, μπλα, μπλα». * Αναφορά στο Πνεύμα των Χριστουγέννων ( 1843 ) του Τσαρλς Ντί- κενς. Μετά την επίσκεψη των τριών πνεύματων, ο τσιγκούνης και γκρινιάρης Σκρουτζ γνωρίζει την αγάπη και τη χαρά. (Σ.τ.Μ.)