Εργασία - Η ιστορία του πώς περνάμε τον χρόνο μας

ΕΡΓΑΣΙΑ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΑΣ 36 από τα κηπουρικά πειράματα του πατέρα του, διατήρησε ένα ενδιαφέρον για την κληρονομικότητα και την εξέλιξη ακόμα και αφού επικεντρώ- θηκε στη θεωρητική φυσική. Πριν από τις διαλέξεις του Σρέντιγκερ στο Δουβλίνο, οι οποίες δημοσιεύθηκαν έναν χρόνο αργότερα σε ένα μικρό βιβλίο με τίτλο Τι είναι η ζωή; * , η βιολογία ήταν ορφανή μεταξύ των φυσικών επιστημών. 5 Οι περισσότεροι επιστήμονες ήταν ικανοποιημένοι με την παραδοχή ότι η ζωή λειτουργεί σύμφωνα με τους δικούς της παράξενους και ξε- χωριστούς νόμους. Ο Σρέντιγκερ, ωστόσο, ήταν της γνώμης ότι η βιο- λογία έπρεπε να υιοθετηθεί ως κανονικό μέλος της επιστημονικής οι- κογένειας. Εκείνο το βράδυ, βάλθηκε να πείσει το ακροατήριό του ότι η επιστήμη της ζωής, η βιολογία, ήταν απλώς ένας ακόμα κλάδος της φυσικής και της χημείας, αν και ομολογουμένως σύνθετος. Το γεγονός ότι οι φυσικοί και οι χημικοί δεν είχαν ακόμη καταφέρει να εξηγήσουν τη ζωή δεν σήμαινε ότι υπήρχε «λόγος να αμφιβάλλουμε» ότι μπορού- σαν. Οι περιγραφές του Σρέντιγκερ σχετικά με τις εξαιρετικές υποθετικές δυνατότητες των ατόμων και μορίων στα κύτταρά μας –του DNA και του RNA– να κωδικοποιούν πληροφορίες και να δίνουν εντολές ενέ- πνευσαν μία γενιά επιστημόνων να αφιερώσουν τη σταδιοδρομία τους στην ανακάλυψη των χημικών και φυσικών βάσεων της βιολογίας. Στους εν λόγω πρωτοπόρους μοριακούς βιολόγους ανήκε ο Φράνσις Κρικ του Κέιμπριτζ, ο οποίος, σε συνεργασία με τον Τζέιμς Ουότσον, θα αποκάλυπτε μια δεκαετία αργότερα τη χαρακτηριστική δομή διπλής έλικας του DNA. Ο θαυμασμός του Σρέντιγκερ για την ικανότητα του «απίστευτα μι- κρού αριθμού ατόμων» 6 που αποτελούν το γονιδίωμα να οργανώνουν τρισεκατομμύρια άλλα άτομα σε δομές, όπως τα μαλλιά, το ήπαρ, τα δάκτυλα, τα μάτια κτλ., οφειλόταν στο ότι το πετύχαιναν αψηφώντας, κατά τα φαινόμενα, τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Σε αντίθε- ση με τα πάντα σχεδόν στο σύμπαν, που φαίνεται να τείνουν προς έναν * Το βιβλίο κυκλοφορεί στα ελληνικά (μτφρ. Έφη Καλλιφατίδη, 2015) από τις Εκδόσεις Ροπή.