Εργασία - Η ιστορία του πώς περνάμε τον χρόνο μας

ΠΡΏΤΟ ΜΈΡΟΣ: ΣΤΙΣ ΑΠΑΡΧΕΣ 27 Κλοντ Λεβί-Στρος, βασικό διανοητή της κοινωνικής ανθρωπολογίας του 20ού αιώνα, οι μυθολογίες του κόσμου συναπαρτίζουν έναν τερά- στιο, πολύπλοκο γρίφο ο οποίος, όταν λυθεί, θα αποκαλύψει τις «βαθιές δομές» του ανθρώπινου νου. Οι διαφορετικές μυθολογίες του κόσμου, ανεξάρτητα από το αν μας επιτρέπουν να διεισδύσουμε στο «συλλογικό ασυνείδητο», να εξετάσου- με τις βαθιές δομές του νου, ή να κατανοήσουμε τα σεξουαλικά μας κό- μπλεξ, αναμφίβολα αποκαλύπτουν κάποια πανανθρώπινα στοιχεία της ύπαρξης. Το ένα είναι η ιδέα ότι ο κόσμος μας –όσο τέλειος και αν ήταν τη στιγμή της δημιουργίας– βρίσκεται υπό τον έλεγχο χαοτικών δυνάμεων και ότι οι άνθρωποι πρέπει να προσπαθούν για να τις τιθασεύουν. Στο ποίμνιο του ιεραπόστολου εκείνο το ζεστό απόγευμα στο Σκού- νεϊντ υπήρχαν κάμποσοι «παλιοί», από τους τελευταίους Ju/’hoansi της περιοχής που είχαν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους ως κυνηγοί-τροφοσυλλέκτες. Αυτοί υπέμεναν το τραύμα της βίαιης από- σπασης από την παλιά ζωή τους με τη στωικότητα που χαρακτήριζε τη ζωή του παραδοσιακού κυνηγού-τροφοσυλλέκτη και, περιμένοντας τον θάνατο, έβρισκαν παρηγοριά διηγούμενοι μεταξύ τους τις «ιστορίες της αρχής», τους μύθους της Δημιουργίας που είχαν μάθει ως παιδιά. Προτού εμφανιστούν οι χριστιανοί ιεραπόστολοι, με τη δική τους παραλλαγή της ιστορίας, οι Ju/’hoansi πίστευαν ότι η δημιουργία του κόσμου συντελέστηκε σε δύο χωριστές φάσεις. Κατά την πρώτη φάση, ο δημιουργός Θεός έφτιαξε τον εαυτό του, τις συζύγους του, έναν κα- τώτερο, δόλιο θεό ονόματι G//aua, τον κόσμο, τη βροχή, τις αστραπές, τις λακκούβες που συλλέγουν βρόχινο νερό, τα φυτά, τα ζώα και, τέλος, τους ανθρώπους. Προτού όμως ολοκληρώσει το έργο του, ο Θεός ασχο- λήθηκε με κάτι άλλο, αφήνοντας τον ημιτελή κόσμο σε μια κατάσταση χαοτικής ρευστότητας. Δεν υπήρχαν κοινωνικοί κανόνες, ούτε έθιμα, και οι άνθρωποι και τα ζώα έπαιρναν τη μία σωματική μορφή μετά την άλλη, παντρεύονταν μεταξύ τους σε ποικίλους συνδυασμούς και αλλη- λοκαταβροχθίζονταν, ενώ επιδίδονταν σε κάθε είδους αλλόκοτη συ- μπεριφορά. Ευτυχώς ο δημιουργός δεν είχε εγκαταλείψει διά παντός το έργο του και επέστρεψε τελικά για να το ολοκληρώσει: επέβαλε δηλαδή κανόνες και τάξη στον κόσμο, αρχικά χωρίζοντας και ονομά-