Επάγγελμα τέρας (Διαβάζω ιστορίες)

Ά λλη μια μέρα απραξίας. Μήνες μετά την τελευταία μου δουλειά –ένα βι- ντεοπαιχνίδι της κακιάς ώρας, αποκλει- στικά με τέρατα– δε με είχε αναζητήσει κανείς. Ούτε ένα τηλέφωνο με κάποια πρόταση, μια ακρόαση, ένα δοκιμαστικό, τίποτα. Στην αρχή ήταν ωραία που ξεκουραζό- μουν, το είχα ανάγκη μετά από τόσα χρό- νια δουλειάς χωρίς ανάπαυση. Αλλά τον τελευταίοκαιρό…τι πλήξη,Θεέμου!Ένιω- θαότι σκούριαζα, ότι έχανα τηφόρμα μου. Είχα δει όλες τις μεγάλες μου επιτυχίες από σαράντα φορές. Ήμουν φοβερό τέ- ρας, δε χωρούσε αμφιβολία σ’ αυτό. Έτσι, όταν επιτέλους εκείνη τη μέρα έλαβα ένα μήνυμα στο κινητό μου από την εταιρεία παραγωγής, η καρδιά μου χτύπησε δυνατά. 5