Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου

18 Χ Ι Λ Ν Τ Α Π Α Π Α Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Ο Υ στεύονταν τις φήμες για ανεξιχνίαστα εγκλήματα που ενδεχομένως σχετίζονταν μ’ έναν κρυμμένο θησαυρό στα έρημα χωριά της Ναυπακτίας. Άλλοι του ζητούσαν συμ- βουλές για το πώς να αντιμετωπίσουν τον καταπατητή γείτονα, τι να κάνουν με τη φασαρία από ένα κοντινό μπαρ ή τον ρωτούσαν πώς να ξεφορτωθούν τους σκο- τεινούς τύπους που έβρισκαν καταφύγιο στους εγκατα- λειμμένους κήπους του παλιού ξενοδοχείου Ξενία . Ολό- κληρος διοικητής της ΓΑΔΑ ήταν μέχρι πρόσφατα, αυτός ήξερε τους νόμους και πώς μπορείς να τους παραβιάσεις λιγάκι, μια στάλα, τόσο δα. Όσο κι αν ο Χάρης επαναλάμβανε κάθε φορά ότι δεν είχε διατελέσει διοικητής της ΓΑΔΑ αλλά απλός προϊ- στάμενος του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής, οι συ- νομιλητές του ήθελαν να πιστεύουν ότι υποβάθμιζε τον τίτλο του από σεμνότητα. Βρήκε τον σωτήρα του, αναπάντεχα, στο πρόσωπο της Αιμιλίας. Η Αιμιλία, η οποία υπηρετούσε ως φιλό- λογος σ’ ένα από τα δύο γενικά λύκεια της πόλης, τον γλίτωσε από τους καλοπροαίρετους αλλά κουραστικούς φιλότεχνους. Δίδασκε Ιστορία, ήταν μανιώδης βιβλιόφι- λη και πάντοτε πρόθυμη παρέα για όποια πολιτιστική εκδήλωση γινόταν στη Ναύπακτο. Ιδρυτικό μέλος της κινηματογραφικής λέσχης, φανατική των βιβλιοπαρου- σιάσεων που γίνονταν στο βιβλιοπωλείο-καφέ, μέλος της λέσχης ανάγνωσης και δημιουργικής γραφής, η πρώ- τη που αγόραζε εισιτήρια για κάθε θεατρική παράστα- ση ή συναυλία. Σύντομα αναπτύχθηκε ανάμεσά τους