England, England
E N G L A N D , E N G L A N D 11 μόνη της κάπου εκεί γύρω– πάντα τραγουδούσε παλιά τρα γούδια όταν μαγείρευε, όχι αυτά που της άρεσε γενικά να ακούει –κι ακόμα και σήμερα όποτε η Μάρθα άνοιγε το ραδιόφωνο κι άκουγε κάτι σαν το «You ’re the Top» ή το «We’ll All Gather at the River» ή το «Night and Day», ξαφνικά της ερχόταν η μυρωδιά σούπας ή τηγανητών κρεμ μυδιών, δεν είναι πολύ περίεργο; – α, ναι, και το «Love Is the Strangest Thing», που πάντα σήμαινε το κόψιμο και στύψιμο ενός πορτοκαλιού · και, μπροστά της, πάνω στο χαλί, ήταν το παζλ με τις Κομητείες της Αγγλίας, και η μαμά είχε αποφασίσει να τη βοηθήσει, συμπληρώνοντας όλα τα γύρω γύρω και τη θάλασσα, κι έτσι είχε μπροστά της το περίγραμμα της χώρας, αυτό το κομμάτι ψάθας με το περίεργο σχήμα, λίγο σαν χοντρή γριά που κάθεται στην παραλία με τεντωμένα πόδια, όπου τα πόδια ήταν η Κορ νουάλη, αν και βέβαια τότε δεν το είχε σκεφτεί, ούτε καν ήξερε τη λέξη Κορνουάλη ή τι χρώμα είχε το κομμάτι αυτό, και ξέρετε πώς κάνουν τα παιδιά με τα παζλ, σηκώνουν ένα κομμάτι στην τύχη και προσπαθούν να το χώσουν στην τρύπα, έτσι πιθανότατα και ηΜάρθα σήκωσε το Λανκασάιρ και του έδωσε τη θέση της Κορνουάλης. Nαι, αυτή ήταν η πρώτη της ανάμνηση, το πρώτο της επιδέξια, αθώα, κατασκευασμένο ψέμα. Και συχνά συνα ντούσε κάποιον που είχε το ίδιο παζλ μικρός, κι ακολου θούσε ένα παιχνίδι τρυφερών διαξιφισμών, σχετικά με το πιο κομμάτι έκαναν πρώτα –συνήθως της Κορνουάλης, αλλά καμιά φορά και του Χάμσαϊρ, γιατί το Χάμσαϊρ είχε τη Nήσο Γουάιτ δίπλα και εξείχε μες στη θάλασσα κι έτσι
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=