England, England

J U L I A N B A R N E S 28 έδειχνε –πώς το λένε;– κάτισχνος από τον υποσιτισμό. Και για όλα αυτά έφταιγε εκείνη, γιατί είχε φανεί απρόσεκτη ή χαζή, και ήταν η αιτία της εξαφάνισης του πατέρα της και της δυστυχίας της μητέρας της, και άρα δεν έπρεπε να φανεί ποτέ ξανά απρόσεκτη ή χαζή, γιατί να τι πήγαινε και συνέβαινε μετά. Στο διάδρομο που οδηγούσε στην κουζίνα είχε βρει ένα φύλλο από βελανιδιά. O πατέρας της πάντα κουβαλούσε φύλλα με τα πόδια του. Έλεγε ότι έφταιγε που βιαζόταν τόσο πολύ να γυρίσει και να δει τη Μάρθα. Η μαμά τού έλεγε εκνευρισμένη να μην είναι τόσο μαλαγάνας, κι ότι ηΜάρθα μπορούσε να περιμένει τον μπαμπά της να σκου­ πίσει τα πόδια του. ΗΜάρθα, πάλι, από φόβο μην προκα­ λέσει παρόμοια δυσαρέσκεια, σκούπιζε πάντα τα πόδια της προσεκτικά, και με κάποια αυταρέσκεια. Τώρα κρα­ τούσε ένα φύλλο βελανιδιάς στην παλάμη της. Oι ακανό­ νιστες άκρες του το έκαναν να μοιάζει με κομμάτι από παζλ, και για μια στιγμή αναθάρρησε. Ήταν σημάδι ή σύ­ μπτωση, κάτι τέλος πάντων: αν κρατούσε άθικτο αυτό το φύλλο σαν ενθύμιο του μπαμπά, τότε κι αυτός θα διατη­ ρούσε άθικτο το Nοτιγχαμσάιρ, και τότε θα γύρναγε πίσω. Δεν το είπε στη μητέρα της, αλλά έκρυψε το φύλλο στο μικρό κόκκινο βιβλιαράκι απ’ τη Ζωοπανήγυρη. Όσο για την Τζέσικα Τζέιμς, τη φίλη και προδότρια, η ευκαιρία για εκδίκηση παρουσιάστηκε εν καιρώ, και η Μάρθα την αποδέχτηκε. Δεν ήταν Χριστιανή, και η συγ­ χώρεση ήταν αρετή για άλλους. Η Τζέσικα Τζέιμς, με τα γουρουνίσια μάτια και τη θρησκοληψία της, με τη φωνή