Ένα τραγούδι για δύσκολους καιρούς

Ε Ν Α Τ Ρ Α Γ Ο Υ Δ Ι Γ Ι Α Δ Υ Σ Κ Ο Λ Ο Υ Σ Κ Α Ι Ρ Ο Υ Σ 51 «Το ίδιο βράδυ. Μετά το φαγητό είπε ότι θα βγει». «Δεν είπε πού θα πάει;» «Όχι». «Και φαινόταν εντάξει;» Η Σαμάνθα έκανε ένα αργό καταφατικό νεύμα. «Ας σταματήσουμε εδώ προς το παρόν τότε». Ο Κρίσι ση­ κώθηκε από τον καναπέ και της έδωσε την κάρτα του. «Θα υποβάλω αναφορά εξαφάνισης, αλλά αν εμφανιστεί ή αλλάξει οτιδήποτε...» Η Σαμάνθα κατένευσε πάλι. «Είναι εδώ τα κλει­ διά του Βόλβο; Θα ήθελα να ρίξω μια ματιά μέσα. Θα τα βάλω στο γραμματοκιβώτιο όταν τελειώσω». «Στο τραπεζάκι δίπλα στην εξώπορτα». Ο Κρίσι άπλωσε και της έσφιξε το χέρι. «Σχεδόν πάντα οι εξαφανισμένοι επανεμφανίζονται» είπε. Η Σαμάνθα τού αντα­ πέδωσε τη χειραψία. Δεν έδειχνε να έχει πειστεί καθόλου. Ο Ρέμπους σηκώθηκε και είπε ότι θα συνόδευε τον αστυ­ νομικό μέχρι έξω. Ο Κρίσι πήρε τα κλειδιά ενώ ο Ρέμπους άνοιγε την πόρτα. Βγήκαν και οι δύο έξω. Ο Ρέμπους έκλεισε την πόρτα πίσω τους, φροντίζοντας να μην κλειδώσει. «Πιστεύεις ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας;» ρώτησε. «Είναι νωρίς ακόμη. Αν δεν μου είχε πει για τον δεσμό και το μάθαινα αργότερα, μπορεί να αναρωτιόμουν τι άλλο δεν μου έχει πει». Σταμάτησε κοιτάζοντας ερευνητικά τον Ρέ­ μπους. «Ξέρω ότι η Σαμάνθα δεν είχε πάντα εύκολη ζωή. Ήταν δώδεκα χρονών όταν την άρπαξε εκείνος ο τρελός, έτσι δεν είναι; Επειδή μισούσε εσένα». «Πριν από τριάντα τόσα χρόνια». «Και μετά, αφού είχε περάσει πια τα είκοσι, κάποιος την χτύπησε με το αμάξι και την εγκατέλειψε. Ήταν σε καροτσάκι για ένα διάστημα. Κουτσαίνει ακόμη αδιόρατα όταν περπατά». «Τι κάνουμε τώρα, παίζουμε Τοπ Τραμπς * με αστυνομικούς;» «Έπαιζαν Τοπ Τραμπς στην εποχή σου;» * Top Trumps: παιχνίδι με κάρτες. (Σ.τ.Ε.)