Ένα τραγούδι για δύσκολους καιρούς

43 2 Ο Ρέμπους είχε ξεχάσει πόσο μεγάλο ήταν το ταξίδι. Η από­ σταση ήταν γύρω στα τετρακόσια χιλιόμετρα και θα έπαιρνε όρκο ότι την είχε κάνει σε λιγότερο από τέσσερις ώρες στο παρελθόν. Σήμερα όμως ήταν πάνω από πέντε, με μία μόνο στάση για ανεφοδιασμό του αυτοκινήτου και του οδηγού, στην οποία έδωσε και ένα καθησυχαστικό χτυπηματάκι στο καπό του Σάαμπ, για να του δείξει ότι εκτιμούσε την προσπά­ θειά του. Η κατάσταση στην οδό Α9 δεν ήταν τόσο κακή υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες – μόνο μερικά φορτηγά και τρο­ χόσπιτα και έργα σε δύο σημεία. Η κατασκευή διαχωριστικής νησίδας ήταν ακόμη σε εξέλιξη – θα συνεχιζόταν και αφότου ο Ρέμπους θα είχε πάρει τη λεωφόρο χωρίς κίνηση προς τον ουρανό. Δεν είχε σκεφτεί να πάρει κάτι μαζί του. Υπήρχε μό­ νο ένα CD στο αυτοκίνητο, μια συλλογή τραγουδιών που του είχε γράψει η Σιβόν. Πάνω του είχε γράψει με μαύρο μαρκα­ δόρο «Τραγούδια για Δύσκολους Καιρούς». Της είχε ζητήσει να του εξηγήσει τον τίτλο. «Μερικά τραγούδια για να σε κάνουν να σκεφτείς» του είχε πει «και μερικά για να σε ηρεμήσουν ή να σε κάνουν να χορέψεις». «Να χορέψω;» «Εντάξει, να κουνάς το κεφάλι σου τότε». Ήταν όντως ανάμεικτα τραγούδια. Ένα μπορεί να ήταν φανκ και να ακουγόταν σαν να ήρθε με τηλεμεταφορά από τη δεκαετία του 1970, το επόμενο ήταν από τα μίνιμαλ του Μπράιαν Ίνο. Ο Λέοναρντ Κοέν τραγουδούσε για την αγάπη και την