Ένα τραγούδι για δύσκολους καιρούς

I A N R A N K I N 38 «Ούτε πορνό ούτε πτώματα. Είδα όμως ότι του άρεσε ένα βιβλίο του Τζακ Ρίτσερ». «Εγώ είμαι περισσότερο φαν της Κάριν Σλότερ. Θα ’ρθουν και οι δύο στο Εδιμβούργο, οπότε αν...» «Κριστίν» τη διέκοψε η Κλαρκ «πότε ακριβώς σκόπευες να μου πεις για τον Φοξ;» «Τι να σου πω; Εγώ ήξερα ότι έχεις άδεια». «Κι όταν πέρασα χτες;» «Σκέφτηκα ότι μπορεί να σε ενοχλήσει λιγάκι». «Δεν με ενοχλεί, απλώς θέλω να είμαι ενημερωμένη». Η Έσον σούφρωσε τα χείλια της για μια στιγμή. «Είδες καθόλου τον αρχιεπιθεωρητή Σάδερλαντ χτες βράδυ;» Η Κλαρκ την αγριοκοίταξε. «Κι αν τον είδα τι έγινε;» «Δεν σου το είπε ούτε αυτός. Το ίδιο σκεπτικό, όπως υπο­ ψιάζομαι. Απλώς θέλαμε να ξεκουραστείς. Ο επιθεωρητής Φοξ τείνει να προκαλεί την αντίθετη επίδραση». Το νερό είχε βράσει. Η Κλαρκ σήκωσε τον βραστήρα πολύ ψηλά, καθώς γέμιζε τις κούπες, και τινάχτηκε καυτό νερό. Μουρμούρισε μια βλαστήμια. «Το διάλειμμα προφανώς σου έκανε πολύ καλό» την πεί­ ραξε η Έσον, ενώ παρακολουθούσε τον Φοξ να φέρνει στο γραφείο ένα κάθισμα που έδειχνε να προέρχεται από αίθουσα ανάκρισης. Η Κλαρκ την αγνόησε. Έφτιαξε το τσάι και πήγε και τις δύο κούπες στο γραφείο του Φοξ. Αυτός παραμέριζε πράγματα προς τη μια πλευρά –φορητός υπολογιστής, χαρτικά, φορτι­ στής– με όλη τη λεπτότητα που μπορούσε να επιστρατεύσει ένας άνθρωπος του όγκου του. Η Κλαρκ προσπάθησε να βο­ λευτεί στο κάθισμα. Ο Φοξ σήκωσε την κούπα του σε μια κί­ νηση σαν πρόποση πριν πιει. «Λοιπόν, πού βρισκόμαστε;» ρώτησε η Κλαρκ. «Κατά πρώτον, το αντιμετωπίζουμε ως ανθρωποκτονία» απάντησε ο Φοξ. «Ακόμη δεν έχει βρεθεί όπλο και δεν υπάρχει τίποτα ουσιαστικό από τις κάμερες ασφαλείας – αν και συνε