Ένα σκοτεινό δωμάτιο 1967-1974 (Συλλεκτική έκδοση)

ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ 38 ψεις ότι πρέπει να ανατραπεί ο Παπαδόπουλος». 6 Με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο αδελφός του, ο οποίος θεω- ρούσε ότι «όταν απέσυρε την Μεραρχία που είχε στείλει στην Κύπρο ο Γεώργιος Παπανδρέου, και η οποία ήταν μία ισχυρή αποτρεπτική δύναμη για τους Τούρκους, είχαμε αποφασίσει να ρίξουμε τον Παπαδόπουλο». 7 Ένας ακόμα αξιωματικός που έπαιξε και αυτός καθορι- στικό ρόλο αργότερα, ο Θανάσης Περδίκης, πιστεύει ότι «η απόσυρση της Μεραρχίας ήταν ένα τραγικό λάθος το οποίο εκμεταλλεύθηκε ο Ιωαννίδης». 8 Για αυτούς τους αξιωματι- κούς, όπως και για τον ίδιο τον Ιωαννίδη, που είχε υπηρε- τήσει μαζί τους στην Κύπρο μετά την ανακήρυξη της Ανε- ξαρτησίας της νήσου, η Ένωση με την Ελλάδα αποτελούσε το «ιερό δισκοπότηρο» των εθνικών στόχων, οργανικό κομ- μάτι μιας νέας «Μεγάλης Ιδέας». Η απομάκρυνση της ελλη- νικής δύναμης ήταν ένα μεγάλο πλήγμα στην αξιοπιστία του καθεστώτος και προσωπικά του Παπαδόπουλου, αν και βασικός υπεύθυνος για την εγκατάλειψη του οράματος της Ένωσης παρέμενε στα μάτια τους ο Πρόεδρος της Κυπρια- κής Δημοκρατίας Αρχιεπίσκοπος Μακάριος. Θεωρούσαν ακόμη τον δικτάτορα ισορροπιστή, έτοιμο να συμβιβαστεί με τον βασιλιά και το προδικτατορικό κατε- στημένο. Στον Χαράλαμπο Παλαΐνη έκανε πολύ αρνητική εντύπωση ότι λίγο μετά το αντιπραξικόπημα του βασιλιά, στις 13 Δεκεμβρίου 1967, ο Παπαδόπουλος βρέθηκε στην ορκωμοσία των νέων Ευέλπιδων και αναφώνησε, προς με- γάλη έκπληξη όλων, «Ζήτω ο Βασιλεύς», όπως επέβαλλε το τυπικό της τελετής. Και αυτό λίγες μόνο ώρες αφότου είχε επιχειρήσει να ανατρέψει την «Επανάσταση». 9