Ένα παιδί μετράει κεφάλια

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΕΤΡΑΕΙ ΚΕΦΑΛΙΑ 15 αργούσαν να τα φέρουν στη μεγάλη πλατεία, να τα εκθέσουν σε δημόσια θέα στις σκάλες του υποκα- ταστήματος της Εθνικής Τράπεζας. Kαι σχεδόν με το άκουσμα της είδησης, ένα αλαφιασμένο πλήθος ανθρώπων άρχισε να συρρέει σ’ αυτή, με την ελπί- δα ότι ανάμεσά τους δεν θα βρισκόταν το κεφάλι κάποιου δικού τους φίλου ή συγγενή. Για πολλά χρόνια αργότερα, σχεδόν σε όλη την υπόλοιπη ζωή του, ο Στέφανος θα θυμόταν εκείνα τα κεφάλια, που ήταν τοποθετημένα έτσι ώστε να σχηματίζουν μια μικρή πυραμίδα και που μπροστά τους συνωθούνταν σιωπηλοί, γνωστοί και άγνωστοι, οι περισσότεροι καταστηματάρχες, που τους ήξερε, γιατί κάπου κάπου η μητέρα του, αλλά κι αυτός ψώ- νιζαν από τα μαγαζιά τους. Γύρω από τα κομμένα κεφάλια καμιά δεκαριά αγριεμένοι χωροφύλακες, Τεατζήδες και εθνοφύλακες, προσπαθούσαν να κρα- τήσουν σε τάξη και σε κάποια απόσταση τους αν- θρώπους. Mερικοί από αυτούς έβριζαν, έφτυναν και κατέβαζαν κάτι ξεγυρισμένες Xριστοπαναγίες, πράγ- μα που στον μικρό Στέφανο έκανε μεγάλη εντύπω- ση. Γιατί στο σχολείο κάτι τέτοιους τους ανέφεραν για υποδείγματα καλών χριστιανών, αγαθών και ενάρετων ανθρώπων, που πολεμούσαν τον εσωτερι-