Ένα παιδί από το πουθενά (Συλλεκτική έκδοση)

AΛKH ZEH 22 | Τότε ήρθε ο σίφουνας η Ξένια, είναι το κορίτσι που κάθεται δίπλα μου στο θρανίο. Είναι αδύνατη. Έχει πράσινα μάτια και κοντά μαλλιά καστανά που τα πιάνει σε μια μεριά με ένα κοκαλάκι, κάθε μέρα κι άλλο χρώμα. Είναι το καλύτερο κορίτσι του κό- σμου. Καλύτερο κι απ’ την Ερμιόνη, τη φίλη του Χάρι Πότερ. Έχει όμως τον τρόπο της και τους βά- ζει όλους στη θέση τους. Τα άλλα παιδιά με είχαν τριγυρίσει και περίμεναν να δουν τι θα γίνει. Η Ξένια άρπαξε από το πουλό- βερ τον Πάνο, από μια κλωστή που κρεμόταν, κι άρχισε να την τραβάει, και το πουλόβερ ξηλωνόταν κι η κλωστή γινόταν κουβάρι. Τα παιδιά έβαλαν τα γέλια κι ο Πάνος έβλεπε το κουβάρι να μεγαλώνει στα χέρια της, το πουλόβερ να κοντεύει να του φτά- σει στη μέση, κι αυτή να τραβάει ακόμα. Στο τέλος του πέταξε το κουβάρι κι αυτός το ’πιασε στον αέρα. – Άντε πλέξ’ το, του λέει και πάει να φύγει. Ο Πάνος τής πιάνει το χέρι και της το στρίβει. Εκείνη δε φωνάζει. Κάνω να την τραβήξω, μα ο Πά- νος την αφήνει απότομα και πέφτει κάτω. Πάω να τη βοηθήσω να σηκωθεί, εκείνη όμως κάθεται βαριά σαν να μη θέλει να κουνήσει. Μαζεύτηκαν γύρω της και παιδιά από την τάξη μας κι από άλλες τάξεις. – Τι γίνεται; ρώταγαν. – Αφήστε την, καλέ, μετράει τα μυρμήγκια.