Ένα κάποιο τέλος

Ε Ν Α Κ Α Π Ο Ι Ο Τ Ε Λ Ο Σ 21 Μποντλέρ και Ντοστογιέφσκι. Κι όλα αυτά δεν είναι παρά μια αχνή σκιαγράφηση των προτιμήσεών μας. Ασφαλώς και ήμασταν επιτηδευμένοι – τι άλλο είναι η νιότη; Χρησιμοποιούσαμε όρους όπως Weltanschauung 3 και Sturm und Drang, 4 μας άρεσε να λέμε: «Αυτό είναι φιλοσοφικά αυταπόδεικτο» και διαβεβαιώναμε ο ένας τον άλλο ότι πρώτιστο καθήκον της φαντασίας είναι η υπέρβα- ση. Οι γονείς μας έβλεπαν με διαφορετικό τρόπο τα πράγ- ματα, θεωρώντας τα παιδιά τους αθώα πλάσματα που εκτέ- θηκαν ξαφνικά σε βλαβερές επιρροές. Έτσι, η μητέρα του Κόλιν αποκαλούσε εμένα «μαύρο άγγελο» του γιου της, ο πατέρας μου κατηγόρησε τον Άλεξ όταν με βρήκε να διαβά- ζω το Κομμουνιστικό Μανιφέστο , οι γονείς του Άλεξ τα έβαλαν με τον Κόλιν όταν τσάκωσαν τον γιο τους με ένα σκληρό αμερικανικό αστυνομικό μυθιστόρημα και πάει λέγοντας. Το ίδιο ίσχυε και για το σεξ. Οι γονείς μας πίστευαν ότι ήταν πιθανό να διαφθείρουμε ο ένας τον άλλο και να γίνου- με ό,τι περισσότερο φοβούνταν: αδιόρθωτοι αυνανιστές, αδιάκοπα ακκιζόμενοι ομοφυλόφιλοι ή απερίσκεπτοι ελευ- θεριάζοντες γκαστρωτές. Έτρεμαν για λογαριασμό μας την εγγύτητα της εφηβικής φιλίας, την αρπακτική συμπεριφο- ρά αγνώστων στο τρένο, τα θέλγητρα του λάθους τύπου κοριτσιών. Πόσο πολύ ξεπερνούσαν οι αγωνίες τους τις εμπειρίες μας. 3 Γερμανικά στο πρωτότυπο: «Κοσμοθεωρία». 4 Ομοίως: «Καταιγίδα και ορμή». Προρομαντικό κίνημα στη γερ- μανική λογοτεχνία.