Ένα δωμάτιο με θέα

26 | E. M. FORSTER «Αστείο μου κορίτσι! Πόσο μου θυμίζεις τη μητέρα σου. Αναρω­ τιέμαι αν θα ενέκρινε τον κύριο Μπιμπ». «Είμαι βέβαιη πως ναι. Το ίδιο και ο Φρέντι». «Νομίζω ότι όλοι στο Γουίντι Κόρνερ θα τον εγκρίνουν, εκεί ο κόσμος είναι σύγχρονος. Εγώ έχω συνηθίσει στο Τάνμπριτζ Γουέλς, όπου όλοι είμαστε απελπιστικά παλιομοδίτες». «Μάλιστα» είπε η Λούσι άκεφα. Στην ατμόσφαιρα αιωρούνταν ένα σύννεφο αποδοκιμασίας, αλλά δεν μπορούσε να αποφασίσει αν η αποδοκιμασία ήταν για την ίδια, ή για τον κύριο Μπιμπ, ή για τον σύγχρονο κόσμο του Γουίντι Κόρνερ, ή για τον παλιομοδίτικο κόσμο του Τάνμπριτζ Γουέλς. Προσπάθησε να το εντοπίσει, αλλά όπως συνήθως απέτυ­ χε. Η δεσποινίς Μπάρτλετ αρνιόταν επιμελώς να αποδοκιμάσει οποιονδήποτε, και πρόσθεσε: «Φοβάμαι πως με βρίσκεις πολύ κα­ ταθλιπτική συντροφιά». Και το κορίτσι σκέφτηκε και πάλι: «Θα πρέπει να υπήρξα εγωί­ στρια ή αγενής. Πρέπει να είμαι πιο προσεκτική. Τι τρομερό για τη Σάρλοτ, που είναι φτωχή». Ευτυχώς, μια από τις μεγάλες κυρίες, που για αρκετή ώρα τους χαμογελούσε καλοπροαίρετα, τώρα πλησίασε και ρώτησε αν μπο­ ρούσε να καθίσει εκεί που καθόταν ο κύριος Μπιμπ. Της απάντησαν θετικά, κι εκείνη άρχισε να μιλάει μειλίχια για την Ιταλία και την τολμηρή της απόφαση να έρθει εδώ, για την ευτυχή έκβαση της απόφασής της αυτής, για τη βελτίωση της υγείας της αδελφής της, για την αναγκαιότητα να κλείνει τα παράθυρα της κρεβατοκάμαρας τη νύχτα και να αδειάζει τις θερμοφόρες το πρωί. Χειριζόταν με ευχάριστο τρόπο τα θέματά της, τα οποία ήταν ίσως πιο αξιόλογα από την έντονη συζήτηση για τους Γουέλφους και τους Γιβελίνους 5 που διεξαγόταν θυελλωδώς στην άλλη άκρη του δωματίου. Ήταν πραγματική καταστροφή, όχι απλώς ένα επεισόδιο, εκείνο το βρά