Ένα δικό της δωμάτιο

ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ 26 εκ τούτου, προτείνω, κάνοντας χρήση όλων των ελευ­ θεριών και των αδειών του μυθιστοριογράφου, να σας διηγηθώ τι συνέβη τις δύο μέρες που προηγήθη­ καν του ερχομού μου εδώ – πώς, έχοντας λυγίσει κάτω από το βάρος του θέματος που φορτώσατε στους ώμους μου, το συλλογιζόμουν και το έκανα να λει­ τουργήσει μέσα κι έξω από την καθημερινότητά μου. Δεν χρειάζεται να πω ότι αυτό που θα περιγράψω δεν υπάρχει· το Όξμπριτζ είναι μια επινόηση· όπως και το Φέρναμ· το «Εγώ» δεν είναι παρά ένας βολικός όρος για κάποιον που δεν έχει πραγματική υπόσταση. Από τα χείλη μου θα βγουν ψέματα, αλλά ίσως ανάμεσα σ’ αυτά να υπάρχει και κάποια αλήθεια· έγκειται σ’ εσάς να αναζητήσετε αυτή την αλήθεια και να αποφασίσε­ τε αν κάποιο κομμάτι της αξίζει να το κρατήσετε. Αν όχι, τότε φυσικά θα την πετάξετε στο καλάθι των αχρή­ στων και θα ξεχάσετε την όλη υπόθεση. Να με λοιπόν (πείτε με Μέρι Μπίτον, Μέρι Σίτον, Μέρι Καρμάικλ ή όπως αλλιώς θέλετε – δεν έχει ση­ μασία), * καθισμένη στην όχθη ενός ποταμού πριν από * Mary Beton, Mary Seton, Mary Carmichael στο πρωτότυπο. Η Γουλφ αναφέρεται στη σκοτσέζικη μπαλάντα του 16ου αιώνα που τιτλοφορείται Mary Hamilton ή The Fower Maries ή The Four