Ένα δικό της δωμάτιο

ΒΙΡΤΖΙΝΙΑ ΓΟΥΛΦ 28 φοιτητής να μην είχε υπάρξει ποτέ. Θα μπορούσες να κάθεσαι όλη μέρα εκεί, χαμένος στις σκέψεις σου. Και η σκέψη –για να της δώσουμε ένα πιο ευγενές όνομα απ’ ό,τι της άξιζε– είχε ρίξει πετονιά στο ποτάμι. * Λι­ κνίστηκε για ώρα, εδώ κι εκεί ανάμεσα στις αντανα­ κλάσεις και τα αγριόχορτα, αφήνοντας το νερό να την ανασηκώνει και να τη βυθίζει, μέχρι – ξέρετε εκείνο το τραβηγματάκι, όταν μια ιδέα σκαλώνει ξαφνικά στην άκρη της πετονιάς, και μετά πώς την τραβάμε προσεκτικά και την απιθώνουμε με φροντίδα; Αλίμο­ νο, πόσο μικρή, πόσο ασήμαντη φαινόταν τούτη η σκέψη μου πάνω στο χορτάρι· σαν το ψάρι που ένας καλός ψαράς ξαναρίχνει στο νερό ώστε να παχύνει, μέχρι μια μέρα να αξίζει να μαγειρευτεί και να φαγω­ θεί. Δεν θα σας σκοτίσω μ’ αυτή τη σκέψη τώρα, αν και με λίγη προσοχή μπορεί να την ανακαλύψετε μό­ νες σας καθώς θα λέω όσα πρόκειται να πω. Όσο μικρή κι αν ήταν, είχε, εντούτοις, τις μυστή* Η μεταφορά του ψαρέματος χρησιμοποιείται στο δοκίμιο της Γουλφ Professions for Women , όπου δείχνει πώς η δημιουργι- κότητα των γυναικών μπορεί να εμποδίζεται από τις συμβάσεις που δεν τις αφήνουν να γράψουν ειλικρινά για τις σεξουαλικές τους εμπειρίες.