Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν

B E T T Y S M I T H 30 «Δίνε του!». «Μπα; Δημοκρατία δεν έχουμε;» είπε αποφασιστικά η Φράνσι. «Δημοκρατία δεν έχουμε;» επανέλαβε ο Νίλι στο αγόρι. Έπειτα δεν της έδωσαν άλλη σημασία. Εκείνη συνέχισε να τους ακολουθεί. Μέχρι τις δύο, που άνοιγε πάλι η δανειστική βιβλιοθήκη της περιοχής, δεν είχε να κάνει κάτι άλλο. Περπατούσαν φωνάζοντας και πειράζοντας ο ένας τον άλλο. Τα αγόρια κοντοστέκονταν ψάχνοντας για ασημόχαρτα στα ρείθρα και μάζευαν από κάτω γόπες τσιγάρων, που τις φυλούσαν για να τις καπνίσουν κάποιο απόγευμα στο κελάρι την επόμενη φορά που θα έβρεχε. Όταν είδαν ένα μικρό Εβραιόπουλο που πήγαινε στον ναό, σταμάτησαν και άρχισαν να το κοροϊδεύουν. Το κράτησαν εκεί μέχρι να αποφασίσουν τι θα του κάνουν. Το αγόρι περίμενε, χαμογελώντας ταπεινά. Οι χριστιανοί το άφησαν τελικά ελεύθερο, αφού του έδωσαν λεπτομερείς εντολές για το πώς έπρεπε να συμπεριφερθεί την ερχόμενη εβδομάδα. «Να μη δούμε τα μούτρα σου στην οδό Ντιβόου» τον διέ­ ταξαν. «Δεν θα τα δείτε» υποσχέθηκε εκείνο. Τα αγόρια απογοητεύτηκαν. Περίμεναν να ξεσπάσει κα­ βγάς. Κάποιος έβγαλε ένα κομματάκι κιμωλία από την τσέπη του και τράβηξε μια κυματιστή γραμμή στο πεζοδρόμιο. Έπει­ τα πρόσταξε: «Μην τολμήσεις να περάσεις αυτή τη γραμμή». Το αγοράκι, καταλαβαίνοντας ότι τους είχε θίξει υποχω­ ρώντας τόσο εύκολα, αποφάσισε να παίξει το παιχνίδι τους. «Δηλαδή, παιδιά, δεν μπορώ ούτε να πατήσω το πόδι μου στο πεζοδρόμιο;»