Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν

Ε Ν Α Δ Ε Ν Τ Ρ Ο Μ Ε Γ Α Λ Ω Ν Ε Ι Σ Τ Ο Μ Π Ρ Ο Υ Κ Λ Ι Ν 15 ήταν καρφωμένος στο πάτωμα στην πιο σκοτεινή γωνία της ντουλάπας. «Και τέσσερα σεντς για σένα και τέσσερα για μένα». Η Φράνσι έδεσε τα χρήματα του κουμπαρά στο μαντίλι της. Κοιτάζοντας τις πέντε πένες της, συνειδητοποίησε χα­ ρούμενη ότι μπορούσε να τις αλλάξει με μια πεντάρα. Ο Νίλι τύλιξε το τσουβάλι, το έχωσε κάτω από το μπράτσο του και, ανοίγοντας δρόμο μέσα από τα υπόλοιπα παιδιά, έφυ­ γε για το μαγαζί του Φτηνού Τσάρλι με τη Φράνσι να τον ακο­ λουθεί. Ο Φτηνός Τσάρλι ήταν το μαγαζί με τα ζαχαρωτά της μιας πένας δίπλα στου Κάρνεϊ, που το συντηρούσε το σινάφι των μικρών παλιατζήδων. Κάθε Σάββατο βράδυ, που έκανε ταμείο, το κουτί του ήταν γεμάτο με πρασινισμένες πένες. Από κάποιον άγραφο νόμο ήταν ένα μαγαζί για αγόρια. Γι’ αυτό η Φράνσι δεν μπήκε μέσα. Στάθηκε δίπλα στην πόρτα. Τα αγόρια, από οκτώ μέχρι δεκατεσσάρων ετών, έμοιαζαν αναμεταξύ τους με τα κοντά παντελονάκια τους και τις τρα­ γιάσκες με τα τσαλακωμένα γείσα. Στέκονταν ολόγυρα σαν μαγκάκια, με τα χέρια στις τσέπες και τους αδύνατους ώμους τους να καμπουριάζουν. Μεγαλώνοντας, πάλι έτσι θα έμοια­ ζαν· θα στέκονταν με τον ίδιο τρόπο σε άλλα στέκια. Η μόνη διαφορά θα ήταν το τσιγάρο, μονίμως κολλημένο στα χείλη τους, που θ’ ανεβοκατέβαινε με τον ρυθμό που θα μιλούσαν. Τώρα τα αγόρια περιφέρονταν νευρικά, τα αδύνατα πρό­ σωπά τους στρέφονταν από τον Τσάρλι στα υπόλοιπα αγόρια και μετά πάλι στον Τσάρλι. Η Φράνσι πρόσεξε πως ορισμένα είχαν ήδη κουρευτεί για το καλοκαίρι: μαλλιά κομμένα με την ψιλή, γι’ αυτό υπήρχαν σημαδάκια στο κεφάλι τους, εκεί όπου η μηχανή είχε πάει πιο βαθιά. Αυτοί οι τυχεροί είχαν τις τραγιάσκες τους χωμένες στις τσέπες ή τις φορούσαν ψηλά