Εμείς οι εξωφρενικότεροι των παλαβών της γης

13 ΙΙ. Την είδηση στην Αθήνα την έφερε ο αμαξάς. Άγγελος της τραγωδίας, βοσκός, φύλακας, τροφός που αναγγέλλει στους επιφανείς την ήττα του ήρωα. Χτύπησε νύχτα την πόρτα του Κατσίμπαλη, του Κρίτσα; Όπως ο Άγγελος στον Ιππόλυτο του Ευριπίδη: «Ἡμεῖς μὲν ἀκτῆς κυμοδέγμονονος πέλας Ψήκτραισιν ἵππων ἐκτενίζομεν τρίχας κλαίοντες Ἦλθε γάρ τις ἄγγελος λέγων Ὡς οὐκέτ’ ἐν γῇ τῇδε ἀναστρέψοι πόδα Ἱππόλυτος, ἐκ σοῦ τλήμονας φυγὰς ἔχων». Όσο φρόντιζε το άλογό του, εμφανίστηκε το άτι χωρίς τον αναβάτη του. Ήταν ο Άγγελος. «Κλάψτε τον ώριο Ιππόλυτον!» θα γράψει ο Σικελιανός. Η είδηση περνάει από στόμα σε στόμα στους κύκλους των φίλων του.