Εμείς οι εξωφρενικότεροι των παλαβών της γης

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟΤΕΡΟΙ ΤΩΝ ΠΑΛΑΒΩΝ ΤΗΣ ΓΗΣ 11 δέτης στερεωμένος με χρυσή καρφίτσα. Γεμίζει τις τσέπες του με πέτρες, για να βεβαιωθεί πως το σώμα του θα μείνει στον βυθό. Στην τσέπη του μαύρου παντελονιού του, το πορτμονέ του έχει ένα δεκάλεπτο. Το αντίτιμο του ει­ σιτηρίου για τον περάτη Χάροντα, που θα αναλάβει τη μεταφορά του από την Αχερουσία στα Ηλύσια Πεδία. Δεν έχει καμία αμφιβολία ότι η ψυχή του θα οδηγηθεί αυθωρεί και παραχρήμα στα Ηλύσια Πεδία. Στην άλλη τσέπη «ωρο­ λόγιον», δώρο εκ Παρισίων, από τον φίλο του τον Κατσίμπα­ λη. Οι δείκτες του δείχνουν δέκα και τριάντα λεπτά. Την τελευταία στιγμή κόβει ένα κλαδάκι πεύκου και το περ­ νάει μέσα από το γιλέκο του. Ένα κλαδάκι απ’ το πεύκο που είχε ζωγραφίσει η Σοφία στην τελευταία εκδρομή τους στον Σκαραμαγκά; Σαν να τον συντροφεύει η ίδια. «Να πάρης ένα άτι ωραίο και κάτασπρο, χωρίς σέλα, χωρίς χάμουρα και άλλες αηδίες. Να το καβαλικεύσης γυμνός και να το πιάσης από την χαίτην του με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο να κρατής υψωμένο το πιστόλι. Έχων δύο βάρη εις τα πόδια σου, να το κτυπήσης δυ­ νατά και να μπης μαζί του με όλη την ορμή στη θάλασ­ σα. Όταν δης ότι δεν μπορεί να προχωρήση πλέον, να γύρης τότε και να πυροβολήσης εις τον κρόταφον. Το άλογο, αφού σε ξεφορτωθή, μην ανησυχείς. Κολυμβώ­ ντας αυτό θα βγη έξω. Και ο αναβάτης του θα χαθή