Εμείς οι ασταμάτητοι - Βιβλίο τρίτο: Πώς οι εχθροί γίνονται φίλοι

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΣΤΑΜΑΤΗΤΟΙ 3 20 εμπιστευτώ; Μπορεί να θέλουν να με σκοτώσουν και να κρατήσουν όλες τις μπανάνες για λογαριασμό τους». Εμείς οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί. Ανακαλύψαμε πριν από πολύ καιρό πώς να συνεργαζόμαστε σε μεγάλες ομάδες και πώς να χρησιμοποιούμε τις ιστορίες για να φτιάχνουμε πόλεις και βασίλεια. Εφόσον όλοι πιστεύουν στην ίδια ιστορία –για τους μεγάλους θεούς Ινάνα και Άνου, ας πούμε–, ακόμα κι ένα εκατομμύριο άνθρωποι μπορούν να συνεργαστούν και να συμφωνήσουν στους κανόνες που πρέπει να ακολουθούν όλοι. Για παράδειγμα, οι κάτοικοι της Ουρούκ έλεγαν μια ιστορία ότι η θεά Ινάνα έβγαλε έναν κανόνα που έλεγε ότι δεν πρέπει να σκοτώνεις τους ανθρώπους και να κλέβεις το φαγητό τους. Όλοι οι κάτοικοι της Ουρούκ πίστευαν αυτή την ιστορία, κι έτσι προσπαθούσαν να τηρούν αυτούς τους κανόνες και μπορούσαν να εμπιστεύονται τους άλλους κατοίκους της πόλης ότι δε θα τους σκοτώσουν και δε θα τους κλέψουν το φαγητό. Αλλά η πιο σημαντική ιστορία που ένωνε τους κατοίκους της Ουρούκ δεν είχε να κάνει με την Ινάνα ή τον Άνου ή με άλλους θεούς. Είχε σχέση με έναν ήρωα, τον Γκιλγκαμές. Ξέρουμε την ιστορία του Γκιλγκαμές επειδή οι αρχαιολόγοι που έκαναν ανασκαφές στην περιοχή της Ουρούκ βρήκαν αρχαίες πινακίδες χιλιάδων ετών, πάνω στις οποίες ήταν γραμμένη η ιστορία του Γκιλγκαμές. Μια φορά κι έναν καιρό, έλεγε η ιστορία, ζούσε κάποιος που λεγόταν Γκιλγκαμές. Ήταν ο πιο γενναίος άντρας σ’ όλο τον κόσμο. Έγινε βασιλιάς της Ουρούκ, πολέμησε με πολλά τέρατα, σκότωσε ακόμα και τον γίγαντα Χουμπάμπα. Μια μέρα ο καλύτερος φίλος του Γκιλγκαμές, ο Ενκίντου, πέθανε. Ο Γκιλγκαμές κάθισε δίπλα στη σορό του και τη φυλούσε για εφτά μερόνυχτα, μέχρι που κάποια στιγμή είδε ένα σκουλήκι να πέφτει από το ρουθούνι του φίλου του. Αυτό το μικρό σκουλήκι τρόμαξε τον Γκιλγκαμές περισσότερο απ’ ό,τι ο γίγαντας Χουμπάμπα. Ο Γκιλγκαμές συνειδητοποίησε ότι αυτό που είχε συμβεί στον Ενκίντου θα συνέβαινε μια μέρα και στον ίδιο. Θα πέθαινε και τα σκουλήκια θα έτρωγαν το σώμα του – τα δυνατά του μπράτσα, τον εγκέφαλο και τη μύτη του. Τι νόημα είχε, λοιπόν, όλος αυτός ο πλούτος, η δύναμη και η δόξα; Γιατί να

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=