Εμείς οι ασταμάτητοι - Βιβλίο δεύτερο: Γιατί ο κόσμος δεν είναι δίκαιος

ΟΛΑ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ 19 λημα και με πονούσε το στομάχι για τρεις μέρες». «Δεν το έκανες σωστά!» φώναξε η Σταρένια. « Οι σπόροι δεν τρώγονται έτσι! Πρέπει να μεταφέρεις το σιτάρι στον καταυλισμό, να βγάλεις το σκληρό εξωτερικό κέλυφος και να το τρίψεις μέχρι να γίνει κομματάκια. Μετά το ανακατεύεις με νερό, το βάζεις πάνω σε μια επίπεδη πέτρα δίπλα στη φωτιά, το αφήνεις λίγο κι ύστερα έχεις έτοιμο ένα λαχταριστό ψωμί! Ούτε σπασμένα δόντια ούτε πονοκέφαλοι ούτε στομαχόπονοι!» «Πολλή δουλειά!» έκανε η Γυριστρούλα. «Προτιμώ να μείνω στα σύκα και στα ψάρια». « Είναι κάπως δύσκολο» συμφώνησε η Σταρένια «αλλά έχει ένα μεγά- λο πλεονέκτημα σε σχέση με τα σύκα και τα ψάρια». «Για πες μου λοιπόν, τι το σπουδαίο έχει αυτό το πραγματάκι;» «Το πρόβλημα με τα σύκα και τα ψάρια είναι ότι χαλάνε πολύ γρήγο- ρα, εκτός κι αν τα ξεράνεις ή τα καπνίσεις πολύ προσεχτικά. Δοκίμασες ποτέ να φας ψάρι που έχει περισσέψει ύστερα από τρεις μέρες;» «Μπλιαχ, αηδία!» «Βλέπεις; Ενώ με τους σπόρους είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα . Μπορείς να τους φυλάξεις για μήνες χωρίς κανένα πρόβλημα! Εμείς στην ομάδα μου μα- ζεύουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε την εποχή της συγκομιδής και τους αποθηκεύουμε στον καταυλισμό μας. Όταν δε μαζεύουμε σιτάρι, κυνη- γάμε και μαζεύουμε άλλα πράγματα, όπως κάνετε κι εσείς. Μπορεί να βρούμε σύκα ή να καταφέρουμε να πιάσουμε καμιά γαζέλα. Αλλά μερι- κές φορές δεν έχει τίποτα να κυνηγήσεις ή να μαζέψεις». «Οπότε μετακινείστε σε κάποια άλλη κοιλάδα, έτσι δεν είναι;» «Όχι! Γυρνάμε στον καταυλισμό, παίρνουμε μερικούς σπόρους από αυτούς που έχουμε φυλάξει, τους αλέ- θουμε και φτιάχνουμε μ’ αυτούς ψωμί ή χυλό! Αν έχουμε μαζέψει αρκετό σιτάρι την εποχή της συ- γκομιδής, τότε μπορούμε να μείνουμε στον κα- ταυλισμό μας όλο τον χρόνο!»