16 Τότε νιώθει ανάμεσα στα ποδαράκια του κάτι μεγάλο. Τα σοκολατάκια του! Μ’ όλη του τη δύναμη αρπάζεται από το κουτί που επιπλέει. Το ρεύμα, όμως, τον σπρώχνει με φόρα από δρόμο σε δρόμο, τον περνάει από την Πλατεία της Αγοράς, μπροστά από το δημαρχείο. Ανήμπορος να σταματήσει, κοιτάζει τον πύργο με το ρολόι, όπου είναι το σπίτι του. Τον βλέπουν άραγε οι γονείς του; Ίσα που προλαβαίνει ν’ αναρωτηθεί. Γιατί την ίδια στιγμή το ορμητικό νερό τον έχει παρασύρει μαζί με τις πραλίνες του στα στενά πιο πέρα. Όλα είναι πλημμυρισμένα, το νερό φτάνει ως τα παράθυρα των σπιτιών και κυλάει τόσο γρήγορα, που ο Έλιοτ δεν καταφέρνει να σταματήσει πουθενά. Σε λίγο αφήνει την πόλη πίσω του. Και αρμενίζει με τις πραλίνες του στη μέση ενός μεγάλου ποταμού.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=