Έλιοτ και Ιζαμπέλα 1: Περιπέτεια στο ποτάμι

11 Η μεγάλη μπόρα Η ιστορία αυτή αρχίζει μια μέρα με πολλή βροχή. Θα μπορούσε ν’ αρχίσει και μια όμορφη ηλιόλουστη μέρα, μόνο που τότε θα τελείωνε αμέσως. Διότι όλα όσα έγιναν έγιναν επειδή ακριβώς έβρεχε. Έβρεχε από μέρες. Και έβρεχε πολύ. Θεούλη μου! Τι μπόρα ήταν αυτή! Αμέτρητες χοντρές στάλες έσκαγαν στις στέγες της πόλης. Και στη στέγη του δημαρχείου, στη στέγη του πύργου με το ρολόι κολλητά στο δημαρχείο, όπου ζούσε ο Έλιοτ με τους γονείς του. Ο Έλιοτ είναι ένα μικρό ποντίκι. Κι αυτή τη στιγμή κάθεται βολεμένος στην πολυθρόνα του και ασχολείται με το πιο αγαπημένο του πράγμα στον κόσμο – διαβάζει. Πού και πού κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Τι ωραία που είναι η πόλη. Ακόμα και με τη βροχή! Σε καμία άλλη πόλη δε θα ’θελε να μένει. Ούτε βέβαια στην εξοχή. Μπρρρρ, εκεί ζούνε θηρία πολύ πιο τρομακτικά από τις γάτες. Αν και βέβαια υπάρχουν κίνδυνοι κι εδώ, στην πόλη. Ο Έλιοτ σκέφτεται τα ποντικοφάρμακα στα κελάρια με τα τρόφιμα των ανθρώπων. Σκέφτεται τις αχόρταγες Κεφάλαιο 1

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=