Ελευθέριος Βενιζέλος: Ο οραματιστής του εφικτού

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ο ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΦΙΚΤΟΥ 40 Είναι πιθανόν ότι η μυστική αναχώρηση του Γεωργίου από την Κρήτη τη νύχτα της 12ης Σεπτεμβρίου του 1906 πραγμα- τοποιήθηκε κατόπιν προτροπής των Δυνάμεων, που έβλεπαν τις διχογνωμίες των οπαδών και των αντιπάλων του να εξε- λίσσονται σε εμφύλιο πόλεμο. Ο Αλέξανδρος Ζαΐμης, γνώρι- μο στέλεχος της ελληνικής Βουλής, υπήρξε ο νέος Ύπατος Αρμοστής. Έφτασε στο Ηράκλειο τον Οκτώβριο του 1907 κι έγινε δεκτός με ενθουσιασμό. Το καλοκαίρι του 1909 οι προ- στάτιδες δυνάμεις απέσυραν τα στρατεύματά τους, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία σε ανυπόμονους Κρητικούς να υψώσουν την ελληνική σημαία στο λιμάνι των Χανίων. Ο Βενιζέλος, ωστόσο, ακολουθώντας την οδό της αποτελεσματικής μετριο- πάθειας, βεβαίωσε τους Μεγάλους ότι δεν θα επαναλαμβανό- ταν το ενωτικό αίτημα ούτε θα επιχειρούσε η Συνέλευση να στείλει βουλευτές στη Βουλή των Ελλήνων. Από τους πρώτους μήνες του 1909, τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας είχαν αρχίσει να χαρακτη- ρίζονται από έντονα συμπτώματα πολιτικής κρίσης. Στο εσωτε- ρικό, η δημοσιονομική κατάσταση δημιουργούσε ισχυρές δυσα- ρέσκειες, που οδηγούσαν σε μια γενικότερη κριτική, με απαξιω- τικούς τόνους, για το παραδοσιακό σύστημα διακυβέρνησης και τα «παλαιά κόμματα». Ταυτόχρονα και η κατάσταση στον στρατό είχε αρχίσει να ξεφεύγει από τον έλεγχο της κυβέρνησης, με τους κατώτερους αξιωματικούς να πραγματοποιούν τις πρώτες μεταξύ τους μυστικές συναντήσεις (Οκτώβριος του 1908). Το σημαντικότερο όμως ζήτημα ήταν η νέα όξυνση της βαλ- κανικής κρίσης, που είχε αρχίσει ήδη από το 1908 – κίνημα των Νεοτούρκων, ανεξαρτησία της Βουλγαρίας, κατάληψη της Βοσνίας από την Αυστροουγγαρία, η οποία προκάλεσε εξ αντανακλάσεως